nerede olduğunun nerede yaşadığının vene iş yaptığının farkında olmayan kendini bilmez şahsiyet. "türkiye" büyük millet meclisi kürsüsünde kürtçe konuşmak gibi bir gaflette bulunmuş lakin bundan zerre kadar da gocunmayarak nasıl bir kişilik olduğunu daha da somutlaştıran kişilik*.
dokunulmazlığı kaldırılsa da kimse tarafından hiç bir yere götürülemeyecek olan adamdır. çünkü dinci iktidarımızda o g.t yok! leyla zana denen çok hücreli yaşam formunun dokunulmazlığı falan yok! götüren olsa önce onu götürürdü heralde.
dokunulmazlıklar kaldırıldığı takdirde direk jandarma veya polis tarafından yaka paça götürülecek adamdır. söylediği sözler aşırı sağcı ve provake edici.
dayanaksız gelecek bazıları için lakin söylemek durumundayım. çoğu kürt kısıtlı imkanlar altında, baskı altına alınmış gibi gösterilebilir. lakin onların bu adaletsiz ve cehaletle dolu izm'siz yaşantısını (dikkat edilecek olursa tırnak içinde yazıyorum) "demokrasisizlik" olarak değerlendirmek gerekir. ahmet türk, aşiret ağası, aile reisi her ne boksa ondan olabilir. fakat bu şahıs ve peşi sıra gelen eşhas, kendi aile içi hiyerarşilerinde bir çok seslilik sağlayabilmişler mi? hala kınadığımız töreye inanıyorlar ve bu sözlü kanunlar, onların ailelerinde, bizim uymak zorunluluğunu bir vatandaşlık görevi olarak algıladığımız ve öyle yetiştirildiğimiz yazılı kanunların tanıdığı özgürlük haklarının tamamını da onların haklarını savunduğu topluluğun elinden alıyor. ahmet türk, pamuk ve mısır tarlalarında gezsin, fakat o aileden bir sığırtmaç çocuğu ahmet türk'ün gezdiği tarlalarda, kasrı bilmemnerede "zevk için" gezemiyorsa aile içinde bile demokrasi yok demektir. kaldı ki türkiyeye bunu getirsin.
diğer bir mesele ise kürt kökenli vatandaşlarımızın böyle bir adaletsizliği kanının bütün zerrelerinde yaşayan ve yaptığı kürt faşizmine rağmen devrim şarkıları söyleyerek, demokrasi çığlıkları atıp, sosyal devletin gereklerini milli benlik oluşturma gayeleriyle baskı altına almaya çalışan, kürtsever cephe ile de akademik ortamlarda haklarını aradıklarını beyan eden insanların peşinden gitmeleri ve onlar tarafından temsil edilmeleri. asıl tutarsızlık, tüm özgürlükten yana konuşan bu kişilerle özgürce asla konuşma hakkımızı bize asla vermemeleri.
bu ülkede devrim yapmak isteyen böylelikle de ırki haklarını(dikkatinizi çekerim sosyal hak talebi öncelikli olarak ana dil eğitimi ile olmaz, hastahane, örgün eğitim, yol, sosyal hizmetler vs. ile olur) küçük bir ihtimal sağlayabilirler. dilinizle eğitim almanız sizin sosyal statükonuzu değiştirmediği gibi, ab burslarıyla kültürel antropoloji dalında güneydoğu çalışmaya gidip ordan aldığı donanımla size rehberlik edecek olan sosyalist akademisyenler de (çoğunun da nerelerden gittiği bazı özel üniversite öğrencilerince malumdur) sizin öncül ihtiyaçlarınızın sağlık ve eşit eğitim şartları olduğunu size söylemeyecekler. diyelim ki sizi temsil edenler talep ettikleri toprakları da ele geçirdiler. düğün bayram bunu kutladınız. ne mi olacak? çok heyecanlı, ben söyleyeyim size hemen;
filistindeki arap aşiretleri, ingilizlerden beylik sözü alarak, osmanlıyı arkadan vurdular. daha sonra ihtilaf başladı, büyük göçler ve ingilizler israili resmen kurdurdular. israil bir taraftan filistini kademeli işgal ederken diğer taraftan mısırı lübnanı suriyeyi de vurdu. güzelce kuvvetlendi. şimdi o arazileri alıyorlar davalarına hiç girmeyeyim. sizin başınızdakilere birileri tarafından vaadedilen şeyi zamanında kabul eden arap aşiretleri, şimdi ailevi değil siyasal bölünme yaşıyorlar. sizin aranızda da aşiret davaları, kan davaları, arazi meseleleri çıkardıktan sonra kafanızdan aşağı sebepsiz yere fosfor bombaları atıldığında, sizinle iletişim yolları arayan bu ülkenin diğer yurttaşları sizin için yardım topluyor olacaklar. o zaman başımızdakilerin bir daha bir yere gelmem demelerini ise, bu sözü miras olarak aldıkları büyüklerinin göremediği büyük kumpas ile vicdani olarak da değerlendirme kuvvetiniz olmayacak.
işin tuhafı bunların hiç birisi de olmayacak.
çok çabuk unutuyoruz. siz toplu iğne kadar düz olun yeter ki, biz bunları da unuturuz.
kendi soyadini secme sansi olmamis insan. eger olsaydi, turk soyadi yerine kurt soyadini alirdi pekala.
eminim kendisi de memnun degildir soyadindan. bunyesinde hicbir zeka kirintisi barindirmayan insanlar bu adamin soyadina takip ikide bir "soyadigini degistirsin" seklinde hortlamiyorlar mi, cildirip 3 bin 400 liralik* monitorume kafa atasim geliyor.
trafik ışıklarındaki renkleri kırmızı-turuncu-mavi yaparak "bölücülüğü önleyen" hükümetlerin geri adım atmasına rağmen siyasi hayatına devam eden parlamenter.
soyadına takanlar türklüğü bir hakaret olarak görüyor olmalı.
trafik ışıklarındaki renkleri görüp orgazm olan kitlenin önderi. bunlardan 23 tane var türkiye(!) büyük millet(!) meclisi'nde.
(bkz: yazıklar olsun)
(bkz: sadece turkiye de gorulen olaylar)
Bağımsız modern bir ulus devlette milletvekili olsa da bütün konuşmalarını kürtçe veya da hangi etnik topluluk varsa o dilde yapsa ne güzel olacak Terorist taraftarı adamdır.
"günümüzde 8 mart var. kürtler yıllar önce kadınlara büyük önem verdiler" falan filan bi dünya hikaye. valla o anlatıyor ya benim uykum geliyo lan.
geçen bu yine anlatıyor abi, bi rehavet, bi iç geçmesi uymuşum. ardından da kıçımda pireler...
rüyam koydu lan bana valla. bak hala tüylerim diken diken ve aklımda, açık ve net.
rüyamda "beşik kertmesi"yle koynuna gireceği adamı sadece gerdek gecesi gören kız çocuğu girmiş. alıp çıkarıyorum kızı o odadan.
kız kan ter içinde, kız yorgun. "benim bi sevdiğim var abla" diyor. "bi sevdiğim". türkçe değil dili. kürtçe ama rüya ya ben anlıyorum güya.
"eeee o zaman var onunla git" diyorum, türkçe.
"deli olma ablam babam kaç koyun kaç inek kaç tane beşi bir yerde istedi bu adamdan senin haberin var mı? nasıl kaçarım? bizim buralar öyle. benim ablam, vardı sevdiğine o yüzden beni berdel ettiler bu adamla." diyor ağlamaklı.
hay sıçayım sizin adetlerinize diyorum... sıç abla diyor onlar değil mi zaten bizi mahveden?
o kürtçe ben türkçe anlatıyoruz derdimizi. o bi tane bile üstünde yaşadığı toprakların dilini bilmeden, ben bi tane bile kürtçe kelime bilmeden anlaşıyoruz.
aha diyor ablam bak, türk'te kürt'te kardeş. oldu'yla öldü kelimesi gibi, kardeş.
her "oldu"nun sonu "ölüm"dür ablam. biri olurken biri ölür. hayat hep böyledir. aradaki tek değişiklik sadece bi noktalı harftir. tıpkı türk'ün sonuyla kürt'ün başınını değiştirdiğinde olan kelime kadar kardeş ve biri başına biri de sonuna hasret. aniden bugün ne günlerden diyor sonra.
21 şubat diyorum. dünya dil günü. o yüzden mi kürtçe konuştun?
gülüyor sonra, "aslında bu ülke'de farklı dillerden konuşan onca insan var da bakma bizim yüzümüzden sadece bir tek bu dili duyunca insanlar bi kıllanıyor be ablam ama suç bizim. kendimiz ettik"
uyanmışım ağzımda bi kuruluk.
baktım ahmet böcekli möcekli konuşuyor hala. kadınların gününü falan kutluyor. aklıma berdelle, başlık paralarıyla eşya gibi alınıp satılan kızlarıyla rüyam, dağa çıkıp "sayın" dedikleri "liderimiz" dedikleri apoyla ona aşık teröristleriyle o diyarlar geldi ardından. soğuk suyu içtim kuruluk geçti...
entryden çıkaracağımız sonuçlar nelerdir?
a) ancak rüyada olur bu tarz şeyler.
b) kadınların kadınlar gününü kutlarken ilk kendi kadınlarına bi bakacaksın. mutlular mı o adetlerden?
c) nüko aslen lazdır ama rüya da inadına mı türkçe konuşmuştur?
d) ahmet türk çok can sıkıcı bi adam.
