şahsen ahmet kaya dinleyen biri olarak söylüyorum ki, ahmet kaya nın kişiliğini bir yana bırakırsak, onun gibi güçlü bir yorumcu yoktu. şimdi yiğidin hakkını verelim. o ne ses o ne yorumdu. özlüyoruz kendisini.
şahsi fikirlerini asla benimsemeyen biri olarak söylüyorum. bir de adam ölmüş, gitmiş. bir ölünün arkasından kötü şeyler söyleyecek kadar da alçalmadım.
dolayısıyla ahmet kaya yı dinlemek için herhangi bir görüşe mensup olmak gerekmez. biraz kaliteden anlamak gerekir. ülkücü ya da kim olursa olsun bu değişmez.
-üniversitede 2 yıl üniversite teşkilat başkanlığı yaptım.
-üniversite sonrası izmire donünce 2 yıl ülkü ocağı başkanlığı yaptım.
-2 tanesi üniversitede, 1 tanesi de üniversite yılları sonrası ocak başkanıyken 3 defa dhkp-cliler üstüme silah sıktı.
-defalarca siyasi şubeye düştüm, ülkücü olmamıza rağmen çokça polis dayağı yedim.
-üniversitedeyken 2 defa evim devrimciler tarafından basıldı, birinde az kalsın gözümü kaybediyordum.
-sayısını bilmediğim siyasi kavgaya karıştım, çokça yaraladığım devrimci oldu ve yaralanıp vücudumda izini taşıdıklarım da.
-ülkü ocaklarında onlarca genç kardeşimize ülkücülüğün ne olduğunu anlattım.
işte bu davaya yıllarını böylesine vermiş birisiyken aynı zamanda kendimi bildim bileli ahmet kaya dinlerim.
bu adam benim yıllarımı yedi, bu adam benim en bunalımlı günlerimde içki soframda dinlediğim kişi oldu, bu adam aşk acısı çektiğim zamanlarda dert ortağı oldu, bu adamın en sert şarkılarında kendimi buldum.
ama şu da bilinmeli ki yasal mermisiyle bir komiser bize de yaklaştı, arka mahlede kurşunlara gelirken, doruklara sevdalanıp ayrılığın hediyesini biz de verdik zamanında sevdiğimize, hasretlerinden prangalar eskittik.
yani demem o ki bu adamın şarkılarının %80'ininde kendimi gördüm, buldum ya da pay biçtim hesabıma. eski türk solcusu, ölmeden hemen öncelerinin kürt milliyetçisi bir dönek olduğunu da her yerde belirttim bir yandan. bu adamın ne olduğunu hep bildim.
beni eleştirecek ülkücü arkadaşlar illa ki olacaktır, kendilerinden beni anlamalarını beklemiyorum.
