ahlak insanı insan yapan en büyük özellikleren biridir ve ahlakın temel değerlerinden biri de "irade"dir. bu da bizi hayvanlardan ayıran bir başka özelliktir. irade sahibi insanlar, mazeretlerin arkasına sığınmak zorunda kalmayan, kendini kontrol edebilen, ahlaklı inslardır. zayıf kişilikler mazeretlerin arkasına sığınarak iradesizlikle gösterirler.
- "aşık oldum, evli birini ayarttım, bir güzelde yattım ama aşk bu yapılacak bir şey yok". işte bu iradesizlikten kaynaklanan, sonucu ahlaksızlığa varan bir mazeretin arkasına sığınma durumudur. zaten kendini kotrol edemiyorsan, henüz hayvanlık döneminden gelen evrimini tamamlamamışsın demektir.
--" biri benim kalbimi kırdı, dalga geçti,şu oldu , bu oldu... ve ben de o günden beri önüme gelenle yatıyorum,"seni seviyorum" diye yalanlar söyleyip, hepsi ile dalga geçiyorum, zaten iki seni seviyorum cümlesine tav olup verenler ahlaksızdırlar.”
( ee peki dostum sen nesin, sen o insanlarla dalga geçerken, kullanırken, "seni seviyorum" dedim, hemen benle yattı derken, önüne geleni götürürken çok mu ahlaklı olduğunu sanıyorsun, belki farkında değilsin ama sen çok daha kirli ve ahlaksızsın, belki gerçekten de aralarında senin sevgine inanmış olanlar vardı, belki onlar aştan yaptılar ama sen kullanmak için, bencilliğin için yaptın.) aynı durum kızlar içinde geçerli, iradesini ve utanmasını kaybetmiş, yolluk olan kızlar içinde...
- " kadın mini etek giymişti, ben de tahrik olup taciz/tecavüz ettim, kadının ahlasızlığı".
(en büyük ahlaksızlıklardan biri nedir biliyor musun? iradene, nefsine sahip çıkamamak, kendini temizlemek için o kadını kullanma ; çünkü sen çok daha büyük bir ahlaksızsın, sen kendini gördüğü her et parçasında tahrik olabilcek kadar tek düşüncesi orasına çalışan birisin. kim daha ahlaksız, kendisinde tahrik edildi diye tecavüz/taciz hakkını bulan, iradesiz bir sapık mı, yoksa, giydiği kıyafetten dolayı hayatı kaymış olan bir kız mı?, sen istediğin kadar dinden, ahlaktan bahset bundan sonra, aslında sen de iç dünyanda cehennemin dibine ait olduğunu çok iyi biliyorsun.)
ahlak ayrıca insanların seviyesini ve mesafesini başka insanlara karşı koruyabilmesi, yangözle bakmamasıdır. ahlak yok oldukça mağlesef bundan doğan kötü ve iğrenç sonuçlar sadece ahlaksızları etkilemeyecek, tüm toplum bundan nasibini alacak. yalnız birine de ahlaksız damgası vurmadan önce, kendinize aynada bir bakın. sizler iradenize sahip çıktıkça ve kendinize dur demeyi bildikçe, ahlaksızların da sayısında azalmalar göreceksiniz.
ahlak ya da huy, insanda var olan ve onun davranışlarına yön veren duygu ve düşüncelerdir. bu duygu ve düşünceler, iyi davranışlar şeklinde ortaya çıkabileceği gibi kötü davranışlar biçiminde de ortaya çıkabilir. ahlâklı olmak en genel anlamda şöyle tanımlanabilir: "insanın güzel, doğru ve iyi davranışlarda
bulunması; çirkin, yanlış ve kötü olan davranışlardan uzak olmasıdır."
kavram olarak ahlâkın ya da huyun hem olumlu hem de olumsuz tarafı vardır. olumlu anlamda güzel davranışlı ve iyi huylu kimseler için ahlâklı denir. huysuz olan ve kötü davranışlara sahip kimseler için de ahlâksız nitelemesi kullanılır. ahlâk kelimesi yalnız başına kullanıldığında genellikle olumlu bir anlam kastedilir. güzel ahlâk hem insanın bizzat kendisine hem de içinde yaşadığı topluma çok büyük faydalar sağlar. toplumsal huzur ve güvenin oluşması, insanların mutlu olması, iyi geçinme, sevgi, saygı gibi olumlu sonuçlara ancak güzel ahlâklı insanlar sayesinde ulaşılır.
toplumdan topluma değişen, toplumdaki her bireyi ortak paydada buluşturan olgulardan biridir. toplumun uyulması gereken bir olgu olmasından ötürü kurallar yığınıdır.
bir arada yaşayan toplulukların koydugu yazılı olmayan fakat herkes tarafından bilinen , uyulmaması halinde cezasının halk tarafından dışlanılarak verilecek olan kavramdır. genelde ahlak kişiden kişiye degişebilir, bunda etmen aile yapısı ve yaşayış tarzıdır. kimilerine göre mini etek giymek ahlaksızlıkken kimilerine göre çok dogaldır.
türkiye'deki anlayışa göre bir kızın erkeklerle konuşması ahlaksızlık, oysa ki o kızı diri diri toprağa gömüp öldürmek ahlaklılık olmakla kalmayıp, o kızın yaptığı ahlaksızlığı da gidermektir. yine batıdan ahlakızlığı aldık deyip batıyı kötüleriz ama, illa ki bir kıza tecavüz edip sonra o kızı tecavüzcüsüyle evlenmeye zorlamak, gayet ahlak dahilindedir.
dünyayı yaşanılabilir kılan en temel faktördür. ahlak insanlar üzerinde sınırlayıcıdır ve onun olduğu yerde yalan, dolan, ikiyüzlülük, sapkınlık, hırsızlık, vs olmaz. ahlak bir değerdir ve biz her geçen gün tüm değerlerini biraz daha yitiren bir topluma dönüşüyoruz ne yazık ki.
freudun zamanında kapı koluna benzettiği kavram. ahlak kapı kolu gibidir dokunmadığın sürece açılmaz sözleriyle açıklamış fakat bu tanımlamanın ilerleyen teknolojinin etkisiyle eksik kaldığını düşünüyorum. ahlak, sensörlü kapı gibidir yakınlarından insan geçmediği sürece açılıp kapanmaz.
bireyi kısıtlar. çünkü birey kısıtlanmayı gerektiren bir fıtrat üzredir. hiç bir özgürlük çığırtkanlığı, ahlak anlayışı ile yerine getirilen işlevden daha fazla öneme sahip değildir. ahlak bizatihi özgürleşmenin de önayğını oluşturmaktadır.
ancak dar bir kalıp içerisinde düşünüldüğünde \'insanın kendisi gibi yaşamasına engel\' bir kavram olarak nitelendirilmesi, \'insanca\' yaşayabilmesi üst kavramını görmezden gelmekten kaynaklanmaktadır. illa örnek derseniz onu da veririz: sokağa işemek bir insan için kendi gibi yaşamasının bir göstergesi olabilir, ama bu -kendisi gibi-lik insanca olma durumundan hayli uzaktadır.
ister mahalle baskısı, ister sütyen askısı diyin ancak ortaya konulan fiili veya manevi tepki, insanın kendi içine dönüp sorduğunda \'evet yanlış\' cevabına mashar oluyorsa, olabiliyorsa haklı bir yerde görmek gerekir bu tepkiyi. çünkü insan kötülük yapalilir ama asıl sorun yaptığının kötülük olduğunu kabullenmemekle başlar. sigara içiyorum ama kötü deriz. içki içiyorum ama kötü deriz. kötü olduğunu biliriz. ama özgürlük adı altında, adını kötü olmaktan çıkaracağımız herşey toplumsal tahrifata öncülük edecektir.
bir diğer açıdan ise ahlakı salt bireysel olarak ele almaktan dolayı görmezden gelinen eksiklik bahsedilmeye değerdir. birey tek başına yaşadığında ahlak gereksiz görülebilecektir. ama toplum, aile, anababa, eş, kardeş göz önüne alındığında ahlakın gereği, gereksizliğini savunanlarca da kabul edilecektir. yok yine bana koymaz diyen varsa alsın gelsin. neyse.
bireyi kısıtlar. çünkü birey kısıtlanmayı gerektiren bir fıtrat üzredir. hiç bir özgürlük çığırtkanlığı, ahlak anlayışı ile yerine getirilen işlevden daha fazla öneme sahip değildir. ahlak bizatihi özgürleşmenin de önayğını oluşturmaktadır.
ancak dar bir kalıp içerisinde düşünüldüğünde 'insanın kendisi gibi yaşamasına engel' bir kavram olarak nitelendirilmesi, 'insanca' yaşayabilmesi üst kavramını görmezden gelmekten kaynaklanmaktadır. illa örnek derseniz onu da veririz: sokağa işemek bir insan için kendi gibi yaşamasının bir göstergesi olabilir, ama bu -kendisi gibi-lik insanca olma durumundan hayli uzaktadır.
ister mahalle baskısı, ister sütyen askısı diyin ancak ortaya konulan fiili veya manevi tepki, insanın kendi içine dönüp sorduğunda 'evet yanlış' cevabına mashar oluyorsa, olabiliyorsa haklı bir yerde görmek gerekir bu tepkiyi. çünkü insan kötülük yapalilir ama asıl sorun yaptığının kötülük olduğunu kabullenmemekle başlar. sigara içiyorum ama kötü deriz. içki içiyorum ama kötü deriz. kötü olduğunu biliriz. ama özgürlük adı altında, adını kötü olmaktan çıkaracağımız herşey toplumsal tahrifata öncülük edecektir.
bir diğer açıdan ise ahlakı salt bireysel olarak ele almaktan dolayı görmezden gelinen eksiklik bahsedilmeye değerdir. birey tek başına yaşadığında ahlak gereksiz görülebilecektir. ama toplum, aile, anababa, eş, kardeş göz önüne alındığında ahlakın gereği, gereksizliğini savunanlarca da kabul edilecektir. yok gene bana koymaz diyen varsa. varsa var bana ne.
inanan bir insan için ahlak dediğimiz argüman; tanrı ile insan arasında yapılan bir sözleşmedir. tanrı insanı yaratır ve ona koşullarını sıralar,fakat bu koşullar müslümanlar ve hristiyanlar için farklılıklar gösterir, hristiyan inancına göre insan dünyaya kötü olarak gelir,tanrı ondan şunu ister; seni dünyaya bu şekilde getirdim,eğer bu şekilde kalmaya devam edersen yerin cehennemdir,bu yüzden kendini bir an önce değiştir,hayatın dinamikleri üzerinden kendinde iyiyi mümkün kılmak için çabala,yaşamının sonunda yaptıkların değerlendirilecek,eğer dünyaya bırakılmış şeklinle öldüysen yerin cehennemdir,ama kötü olarak bırakıldığın dünyada bir iyi olmayı başardınsa yerin cennettir.senin sınavın budur.
bir müslümanla tanrı arasındaki ahlak sözleşmesi daha farklıdır; müslüman dünyaya iyi olarak gelir,ve tanrı ona şunu buyurur; eğer ölene kadar seni bıraktığım gibi kalırsan senin yanın benim cennetimdir,eğer bıraktığım gibi kalmaz kötü olursan yerin cehennemdir,senin sınavın budur. müslümanlıktaki kaderci anlayış buradan gelmektedir,tanrı bizi erdemlerle dolu bir şekilde buraya bıraktı,bu dünya kötü,bu anlamda bu dünya hristiyanların dünyasıdır,ama öte dünya bizimdir.
aslında her iki inanan içinde ahlak bir çıkar ilişkisidir, iyi olarak kalmaya çalışmanın ya da iyi olmaya çalışmanın karşılığında bir mükafat vardır,ve insanlar salt ahlaklılık adına değil,öte yaşamda ahlaklı olana vadedilene ulaşmak için ahlaklı olmaya çalışmaktadırlar.
Nesnel ölçütlerle tanımlamanın oldukça güç olduğu, öncelikle toplumsal kaosu engellemede yardımcı olan ortak davranış biçimleri ve kuralları.
Toplum düzeninin sağlanmasında bireyin uyması gereken kurallar nelerdir ? Hangi davranışlar daha üstün sayılmaktadır? Bir davranışın "ahlaki" sayılışının nedeni nedir? Davranışlarımızda iyi olan yön nedir? insan davranışlarını "iyi", "kötü" diye ayırmamızın nedeni nedir. Ahlâkî ne gibi temeller üzerine oturtmalıyız ?" gibi sorulara verilen yanıtlar ahlâk felsefesini oluşturur.
