hüsnü: merhaba müjgan merhabalar olsun
müjgan: merhaba..şeye çıkmıştım koray'a bayramlık alıyim diye
hüsnü çocuğa bakar..
hüsnü: çocuğun değil mi? evlenseydik bizim çocuğumuz olacaktı. benim çocuğum olacaktı değil mi? ismi de ahmet, mehmet, cemal gibi bir şey olacaktı. ah müjgan ah..
--spoiler--
--spoiler--
bir daha mahalleye gelmedi müjgan, gelemedi. bizim dar ve eski sokaklara otomobili sığmıyormuş dediler. senede birkaç ay zaten avrupa'daymış dediler. zaman şifalı bir ilaçtır unutursun dediler, unuttum bende. hiç aklıma gelmedi. hatırlamıyorum bile müjgan’ı. hatırlamıyorum
--spoiler--
türk sinemasının en güzel meyvelerinden biridir ah mujgan ah. sadri alışık'ın pek şahane oyunculuğu ve her biri ayrı güzellikteki replikleriyle leziz bir film.*
--spoiler--
o müjgan en büyük matemlere layık.
ama sen,ama sen daha ne istiyorsun benden!
-------
''zaman şifalı bir ilaçtır unutursun dediler.''
--spoiler--
Sadri alışık'ın en güzel filmidir. film boyunca zaten gözlerden yaşlar süzülür son sahnede daha da artar bu yaşlar. 'yaşamak müjgan gibi bir şeydir, ölmek müjgan yok demektir' ' o gün müjgan güzel değildi be var mı ötesi' gibi şahane replikleri içinde barındıran film.
yönetmenliğini mehmet dinler, senaristliğini safa önal ın yaptığı 1970 tarihli kral film...
filmde üstad sadri alışık la esen püsküllü basrolü paylaşmışlardır.
74 dakikada en delikanlıyı bile ağlatabilen bir filmdir. süphesiz bu olayda en büyük pay üstad sadri alışık a düşmektedir. mükemmel oynamıştır. ve sadri alışık ın en cok sevilen filmlerindendir ah müjgan ah...
''gözleri dört defa lacivertti müjganın'' nasıl biz sözdür. safa önal ustaya da bu vesileyle saygılarımızı gönderelim...
sadri babanın filmde söylediği muhteşem şarkının sözleri şöyledir:
semtimizin bir tanesiydi müjgan.
saçları sırtına kadar sırma sırma dökülür
elleri ufacık, gözleri dört defa lacivertti.
ve de her ne hikmetse o da bana gönüllüydü.
öyle bir sevdim ki müjganı, dünyamı şaşırdım,
haddimi bilemedim, evleniriz gibi geldi bana.
evimiz, yuvamız olur, ışığımız yanar,
fakir soframız kurulur gibi geldi.
sahil bahçesinde gazoz içerekten gizli gizli mal-ü hülya kurardık.
sonrada çarşılara giderdik.
eşya beğenirdik elden düşme;
aynalı konsolumuz topuzlu karyolamız bile olacaktı.
müjganın her an her bi daim yanında olacaktım ama olmadı gitti.
nereye mi ? paraya gitti abicim paraya
nasılda sevmiştim yıllarca ben seni
her akşam bekledim yollarını
elbet bir gün biz yuva kurarız derken
duydum evlenmişsin sen zengin bir gençle
zengin olsaydım sensiz kalmazdım
her an düşünüp seni hiç ağlamazdım
param olsaydı aşkım kalırdın
seve seve yanımda benimle yaşardın
nikah resimlerimizi de çektirdik.
sonra karpuzcu raşit ağabeyinin kayınbiraderine borç ederekten nişan yüzüklerimizi de yaptırmıştık.
ama müjgan takmadı bunu takamadı uçuverdi elimden.
meğer gizlice altın bir kafes bulmuş kendine.
müjganın gelinliğini hususi diktirmişler,
benim gibi kiralık tel duvak almaya kalkışmamışlar.
öyle sevindim ki. mesut ve bahtiyar olsun diye dualar ettim.
müjgan gibi bende birbirimize ettiğimiz sözleri ettiğimiz yeminleri unuttum.
bir daha mahalleye gelmedi müjgan, gelemedi.
bizim dar ve eski sokaklara otomobili sığmıyormuş dediler.
senede birkaç ay zaten avrupa'daymış dediler.
zaman şifalı bir ilaçtır unutursun dediler,
unuttum bende. hiç aklıma gelmedi.
hatırlamıyorum bile müjganı. hatırlamıyorum
öptüğünü düşünüyorum dudak yerine parayı
para için açar mı sevişenler arayı
madem para mühimdi al koluna parayı
çantana da koy aldığın o kocayı
zengin olsaydım sensiz kalmazdım
her an düşünüp seni hiç ağlamazdım
param olsaydı aşkım kalırdın
seve seve yanımda benimle yaşardın.... **
