"Uzanıp Kanlıcanın orta yerinde bi taşa
Gözümün yaşını yüzdürdüm Hisara doğru
Yapacak hiçbir şey yok gitmek istedi gitti
Hem anlıyorum hem çok acı tek taraflı bitti
Bi lodos lazım şimdi bana bi kürek bi kayık
Zulada birkaç şişe yakut yer gök kırmızı
Söverim gelmişine geçmişine ayıpsa ayıp
Düşer üstüme akşamdan kalma sabah yıldızı ..."
Uzanıp Kanlıca'nın orta yerinde bir taşa
Gözümün yaşını yüzdürürüm hisara doğru
Yapacak hiç birşey yok gitmek istedi gitti
Hem anlıyorum hem çok acı tek taraflı bitti
Bi lodos lazım şimdi bana bi kürek bi kayık
Zulada birkaç şişe yakut yer-gök kırmızı
Söverim gelmişine geçmişine ayıpsa ayıp
Düşer üstüme akşamdan kalma sabah yıldızı
Ah istanbul istanbul olalı
Hiç görmedi böyle keder
Geberiyorum aşkından
Kalmadı bende gururdan eser
Ne acı ne acı insan insan kendine ne kadar yenik
Bulunmadı ihanetin ilacı yürek koca bi kara delik
Yapacak hiç bişey yok gönül bu sevdi
Yeni bir ten yeni bir heyecan bilirim üstelik
Bi lodos lazım şimdi bana bi kürek bi kayık
Zulada birkaç şişe yakut yer-gök kırmızı
Söverim gelmişine geçmişine ayıpsa ayıp
Düşer üstüme akşamdan kalma sabah yıldızı
Ah istanbul istanbul olalı
Hiç görmedi böyle keder
Geberiyorum aşkından
Kalmadı bende gururdan eser .
sezen aksu...
Yapacak hiç birşey yok gitmek istedi gitti
Hem anlıyorum hem çok acı tek taraflı bitti. sözlerine bittiğim bölüm.
şehrin kalabalığında, yapayalnız kalır insan.
duyduğu tüm sesler, sağır eden bir yabancılık haykırışıdır.
her köşesine ait hissedersiniz kendinizi,
aynı zamanda yabancı.
size gülerek gelen insanlar vardır,
sizden gülerek uzaklaşan insanlar.
yalnız kalmanız mümkün değildir, yalnızlığınızın kalabalığında;
ya vardır sizi kollayan, ya vardır sizin kolladığınız.
ah istanbul ah, azizim;
seni, senden istedim.
baktım ki zaten bende imişsin.
ben sana karışmışım, sen bana.
istanbulda yaşamak,
istanbulla yaşamaktır.
istanbul sensiz, sen istanbulsuz olmaz.
ah istanbul ah,
bu ahı hayatın ahında, vahında sen varsın.
bu babı hayatın ayında, mehtabında sen varsın.
bilseydim sana böyle bağlanır mıydım?
senin için dostlarımdan ayrılır mıydım?
bilseydim o ışıklı gecelerine
aldanıpta düşlerimi mahveder miydim?
yudum yudum sevdamı hemde kendi ellerimle
acımadan kollarına hiç iter miydim?
ah istanbul yine harcadın beni
menekşe gözlerimle gülüşemedim
ah istanbul yine harcadın beni
o kahpe yüreğimle başedemedim
ah istanbul yine harcadın beni
menekşe gözlerinle gülüşemedim
ah istanbul yine harcadın beni
çocukluk günlerime ben dönemedim...
sözlerine sahip 2009 yapımı zerrin özer şarkısı...
hayatının bir yerinde istanbul olanları, dinlenirken ağlatabilme özelliğine sahiptir...
