Karaktersizce yapılan insan davranışı. insan derken, normal bir insandan bahsetmiyoruz. Acıya nasıl gülünebilir ? Erdemli bir insan, akıl sağlığı yerinde olan birisi asla acıya Gülmez.
Acıya gülenlerin sonu genelde acı bir şekilde biter. Zira insan, yarınların kendisi için ne hazırladığını asla bilemez.
bir seyduna&sahrud türküsüdür. öyle de güzel bir şiir vardır ki içinde..
"
Öpüyorsam ayrılığı gözünden,
Söküyorsam yüreğimi göğsümden.
Geçiyorsam gözlerinin içinden,
Sana olan sevdamdandır bilesin.
Geçiyorsam bir çiçeğin özünden.
Sana olan sevdamdandır bilesin.
Meğer ne yalnızız insan olmuşsak,
Yaprak gibi dalda sessiz solmuşsak.
Yeri gelmiş acıyada gülmüşsek,
Sana olan sevdamdandır bilesin.
Yeri gelmiş ayrılığa gülmüşsek,
Sana olan sevdamdır bilesin.
-Biliyorum sen yine parmak uçlarında üşüyorsun.
Aramızda kıvrılıp yatan uzaklığa inat,
Ayaklarınla kasıklarımın kasırgasını,
Ellerinle yüreğimde yaktığın ateşi düşlüyorsun.
Sularımız sızıp karışıyor ay karanlıkta,
Ve çırılçıplak bir ırmağa dönüşüyoruz yatağımızda.
Apansız pencerende gülümsüyor güneş, ne güzel!
Bütün parmakların tıkır tıkır işliyor.
iştahla gülüyorsun, yaşamaktır aşk.
Geceyle gündüzün sessiz geçişimidir bir uyku boyunda,
Delice bir yangın parmaklarının buzulunda.
Ah Şahrud, her yerimiz nasıl da şaşırıp kalmaya istekli!-
Karşılıksız sevebilmekse sevda,
Gerçek seven küle dönmüş her çağda.
Elim kolum bağlanmışsa kıyında,
Sana olan sevdamdandır bilesin.
Seyduna'yım gebermişsem kıyında,
Sana olan sevdamdandır bilesin."
çaresizliktendir lan bazen. ya ağlayacak moralini bozacaksın ya da şalteri kapatıp gülmeye başlıyacaksın. moral dediğin bok zaten çabuk düzelmiyor. onun için gülmek en iyisi.
- acıdan kaçamıyorsan gülmek en mantıklı çözümdür. ilk başta acı tazeyken ağlatır, üzer. sonra hissizleşmeye başlarsın, acıya karşı koymak anlamsızlaşınca gülmeye başlarsın katlanmak için.
- ayrıca sevinince, mutlu olunca ağlamak vardır bir de. işte bu onun tam tersidir. çok mutlu eden ya da çok acı veren olaylar insanın ruh halini her zaman anlaşılması güç biçimde etkiler. ve insan doğasına aykırı tepkiler verilmesine yol açar. zaten büyük acılara aniden maruz kalan insanların ruh sağlığı bu durumdan genelde iyi şekilde etkilenmez.
--spoiler--
meğer ne yalnızız insan olmuşsak..
yaprak gibi dalda sessiz solmuşsak.
yeri gelmiş acıya da gülmüşsek,
sana olan sevdamdandır bilesin..
--spoiler--
kimine göre saçmalıktır acıya gülmek, kimine göre acıya alışmaktır. belki de büyümektir. yaşanan her güzel duygunun hakkını verdiğimiz gibi acının da hakkını vermektir.
hakan yeşilyurt sesiyle dinlesi nadir bir kaç parça içindedir benim için. defalarca, bıkmadan usanmadan hemde. aşkı ve karşı gücünü birleştirebildiğindendir etkisi üzerimde....
birinin acıya gülebilmesi çok acı çekmiş,çok dibe vurmuş olduğunu gösterir.artık o kadar yıpranmıştır ki acısına gülmektedir.acısıyla dalga geçmektedir.
hatalarından ders alma,olgunlaşma yoluna adım atmıştır.hayırlı uğurlu olsun.
yaşadığını hissetmenin verdiği mutlulukla yapılan iştir. evet evet, acı çekerken de mutlu olabilmekten bahsediyorum.
40 gün boyunca halvete çekilen şeyhlerin yaşamış olduğu topraklarda yaşıyoruz canlar, ölüme "düğün gecesi" diyen insanların yaşamış olduğu topraklarda... biraz büyümenin zamanı gelmedi mi?
acılara alıştığın anda onların bir parçan olduğunu hissetmenle hayat bulacak eylemdir. yeni başlayan bünyelere tavsiyem: ağlamanın tadını çıkartın.. hıçkırahıçkıra ağlayın.. gün gelicek tek bir damla gözyaşı dökmek için saatlerce karanlıkta oturacaksınız..
