intihar etmek hayatın saçmalığına karşı "uğraşmaya değmez" demektir ve rasyonel bir tepki gibi görülebilir. Fakat birçok insana göre bu bir çözüm değildir, ölüm absürdü ortadan kaldırmaz, absürt ile bağlantıyı koparır sadece. Albert Camus, Sisifos Söyleni'de intiharın faydalı bir çözüm olmadığını söyler, çünkü hayat bütünüyle absürt ise onunla savaşmanın yolu aradaki bağı sürdürmekten geçer. Eğer bilinç yaşamıyorsa ki absürdü trajik yapan Sisifos'un taşın düşeceğinin farkında olmasıdır, akıl ve absürt arasındaki etkileşim var olmayacaktır. Ölüm ise bunu ortadan kaldırır ve ölümde de bir anlam yoktur, kısacası intihar insanın nihai yazgısını hızlandırmaktan başka bir işe yaramayacaktır. Camus, asıl isyanın yaşarken absürde baş kaldırmak olduğunu söyler.
Her hangi bir yaratıcı olmadığından, evrenin saçma ve anlamsız olduğundan, insanlığın evrende bir anlam bulmasına yönelik uğraşlarının boşa bir çaba olduğundan bahseden düşünce akımı.
Albert camus, bu düşünce akımına yön veren kişilerin başında geliyor.
görüşün öncülerinden albert camus nün sisifos söyleni adlı kitabı ile sınırları çizilen felsefi bir görüştür. camus nün yabancı ve veba adlı kitaplarının yanı sıra soren kierkegaard ve franz kafka nın bazı kitapları absürdizme örnektir.
Evrende herhangi bir yaratıcı olmadığını öne süren, evrende bir anlam bulma uğraşılarının boşa olduğunu ve sonunda başarısızlıkla sonuçlanacağını ileri süren düşünce sistemidir.
google'da rastgele yaptığım -izm'le biten akımları araştırma sonucu tesadüfen keşfettiğim adını görür görmez "işte bu tam da benim aradığım akım, kesin çok eğlenceli bir şey." diye düşündüğüm ancak içeriğini öğrenmemle birlikte biraz hayal kırıklığı yaşadığım akım.
bu kadar eğlenceli bir akım isminden nasıl bu kadar "absürd" bir düşünce çıktı anlayabilmiş değilim. 3-4 farklı kaynaktan okudum araştırdım, en çok dikkatimi çeken şey bu akıma "gönül verenlerin" kafayı intihar olgusuna baya bir yormuş olmaları. hatta bir yerde "intihar absürdü ortadan kaldırmaz, sadece absürdle olan bağlantınızı keser." gibi bir yorum okudum. yani "mürid"lerinin hayatta kalmalarını ve absürdden zevk almalarını istiyorlar sanırım. ya da belki bu benim bu akıma biraz renk katmak için yaptığım kendi absürd yorumum. neyse, "absürd" sözcüğü geçen başka kelime oyunu bulamadığım için bu entry'e burada son veriyorum.
siz yine de yukarıdaki yorumları boşverip, işi kaynağından öğrenin. başka bir "-izm" akımında görüşmek üzere:
nihilizm'in 'saçmA' kavramı üzerinden incelendiği akım. yaşamı dünyanın saçmalığını sürdürmekle anlamlandırmasıyla nihilizm'den ayrılır. nihilizme göre bireyin yaşamı anlamlandırılamaz, yaşamda yaratılacak bir anlam bulunamaz.
herhangi bir yaratıcı olmadığından insanlığın evrende bir anlam bulmasına yönelik uğraşlarının boşa bir çaba olduğunu ve eninde sonunda bu anlam uğraşının başarısız olacağını söyleyen felsefi düşünce akımıdır. absürdizmin kökenleri 19. yüzyıl danimarkalı filozof soren kierkegaard'a dayanır. albert camus'un sisifos söyleni'yi yayınlanmasıyla absürdizm'in sınırları belirlenmiş ve tam anlamıyla ortaya çıkmıştır.
