ermeni lobileri, diasporanın desteğiyle hemen hemen her ülkede türkiye karşıtı propagandalarını organize biçimde sürdürüp, bunu siyasi amaçlarına alet ederken, " gelin sizin arşivlerinizi ve bizim arşivlerimizi açalım, ortak komisyon oluşturalım, böylece gerçekler ortaya çıksın " çağrılarına cevap vermeyip, haksızca, siyasi ilişki ön şartını sözde soykırımın kabulüne bağlamışken, türkiye'nin en üstündeki adamın*, siyasi, ticari ve kültürel ilişkileri düzeltmek adına! bir futbol maçına gitmesi son derece anlamsızdır.
kardeş ülke saydığımız, uluslararası alanda belki de tek gerçek dostumuz olan azerbaycan'ın topraklarının beşte birini işgal edip, uluslararası alanda tanınmasa da, kendi bağımsızlığını ilan etmiş* bir ermeni devletini hatırladığımızda, abdullah gül'ün bu maça gitmesinin ermenistan'la ilişkileri iyileştireceği, veya azerbaycan'la bozabileceği ihtimallerini iyi idrak ettiğini ummaktayım.
türkiye'de 350 bin ermeni nüfusu yaşamasına karşılık, ermenistan'daki türk nüfusun, 6 eylül cumartesi günü razdan stadı'nda oynanacak maça gelen türklerin sayısı kadar olacak olması, aslında türkiye'yi yönetenlerin bazı adımları nasıl atmaları gerektiğinin açık göstergesidir.
bu bakımdan, maça giden reis-i cumhur'umuz, soykırım anıtını da ziyaret edip saygı duruşunda bulursa, bu kimseyi rahatsız etmesin! hem google earth'den baktım, yakınmış stada!
aşağıda linkteki harita dünya iklim haritası değil, dünya üzerinde sözde soykırımı kabul etmiş (şimdilik) ülkelerin haritasıdır.
ders kitaplarında kars'ı hala kendi sınırları içerisinde gösteren, her açıklamasında türkiye'ye bu konuda uyarılarda bulunan, Türkiye cumhuriyeti devletinin sınırlarını tanımayan ve törere verdiği destek ayan beyan ortada olan bir ülkenin cumhurbaşkanın elini sıkmaya gitmek bence anayasa mahkemesi kararlarının ne kadar doğru olduğunu gösteriyor "akp'nin irticacı görüşün odak noktası olması ve buna bağlı olarak parti bazında türkiye cumhuriyeti devletinden aldığı yardımdan yoksun bırakılması." ermenistan gibi bölgede hiçbir rolü olmayan bir ülkenin üstüne üstlük tüm dünyada bize "soykırım" çamurunu atan bir ülke olmasından dolayı cumhuriyetin ilanından bu yana yürütülen politakaları hiçe sayan bir davranış. bence kesinlikle muhattabımımız olmaması gerekirdi eğer illada görüşülmesi gerekiyorsada bizim değil onların şartlarımızı kabul ederek ankara'ya gelmesi gerekiyordu. ayrıca ilginçtir ki 1993 yılında dönemin süleyman demirel hükümetinin ermenistan politikası konusunda verilen gensoru için söz alan sayın abdullah gül* doğru ve yerinde tespitlerde bulunmuştur lakin ne oldu ne değişti bilenmez bugün onlar değil biz ermenistan cumhurbaşkanının elini sıkmaya gidiyoruz. Türkiyenin biran önce böyle nereye çağırırsan gider tarzındaki dış politaksını bırakıp daha aktif bölgede daha fazla söz sahibi bir rol oynaması gerekiyor çünkü hemen yanıbaşımızdaki ermenistan, gürcistan, rusya ve ırak hiçbir avrupa ülkesinin ya da amerikanın komşusu değil. ortaya çıkabilecek herhangi bir savaş durumununda en fazla etkilenecek ülke biziz buna göre dış siyasetimizi belirlemeliyiz, olası bir savaşta kesinlikle bizim tarafımızda olmayacak olan ermenistana gitmenin hiçbir açıklaması yoktur maç bahanedir, avrupaya şirin görünmek adına bir ülkenin tarihi ile oynanmamalıdır.
Hükümet, bu politikasıyla, geleceğimizi gerçekten ipotek altına almıştır ve öyle ipotek altına almıştır ki, Ermenistan Cumhurbaşkanı Cumhurbaşkanının cenaze merasimine katılma cesaretini göstermiştir.
HALiL ORHAN ERGÜDER (istanbul) Beynelmilel protokol o..
ABDULLAH GÜL (Devamla) ...Sizin nasıl bir uzlaşmacı olduğunuzu, Türkiye'nin menfaatleri söz konusu olduğunda, sizin şahin gibi davranmayacağınızı bildiği için, yüzünüzün ne kadar yumuşak olduğunu bildiği için cesaret bulmuş ve Türkiye'ye gelmiştir.
Siz bana bir ülke gösterin ki, kardeşleriniz savaş halinde olacak, kardeşleriniz katledilecek ve onlar katledilirken, "Bunun müsebbibi Türkiye'dir" diye demeçler verecek; o kardeşlerimiz katledilirken, "Avrupa'nın haritaları bellidir, yerine oturmuştur; fakat Ortadoğu'nun, Asya'nın haritaları nihai şeklini almamıştır" diye açıklamalar yapacak; Kars'ın, Ermenistan toprağı olduğunu iddia edecek, bütün bunlardan sonra o adam Türkiye'ye gelecek ve siz de elini sıkacaksınız!.."
abd güdümlü tam teslimiyetçi türk dış politikasının türkiye'ye yarar değil zarar verecek son hamlesi.
zaten başımıza ne geldiyse şu an ne konumdaysak bu götlek abd'nin yönlendirmeleri yüzünden gelmiyor mu?
son birkaç yılda tırmanışa geçen pkk teröründen tutun da rusya'nın türk mallarına gümrüklerini kapatmalarına kadar başımıza gelen bir dünya talihsiz olayın müsebbibi kim?
bütün bunlar tam teslimiyetçi zihniyetle birlikte olmadı mı?
bakın geçtiğimiz günlerde tacikistan'da bir toplantı yapıldı. "şanghay işbirliği örgütü toplantısı".
kimler katıldı?
rusya, çin, hindistan, iran, kazakistan, tacikistan...
kazakistan ve tacikistan neden katıldı? çünkü onlar birer türk devleti olarak kendi çıkarlarının peşinde. yarın bir gün azerbaycan da bunların arasına katılırsa hiç şaşmamak gerek.
biz entegre olalım, azerbaycanla birleşelim diye bağırırken, başımızdakiler türk dünyasıyla tüm bağlarımızı koparmak için ellerinden geleni yapıyor.
ben bu konuda ermenileri gıptayla izliyorum. zira adamların bir ideali, türkiye'yi kötü tanıtmak adına kurulu bir dış politikası var. zaten başka da bir politikaları yok. bu sözde ermeni soykırımı artık onlar için yeme, içme, uyuma, nefes alma, sikişme gibi günlük bir aktivite halini almış. düşünün ki yurtdışında bir ermeniyle karşılaşıyorsunuz;
+merhaba
-merhaba
+ben nuri şu metro nerden kalkıyor?
-ben de agop, siz bize soykırım yaptınız.
ya da;
+selam nerden dostum?
-ben ermeniyim.
+aaa öyle mi.
-evet hani şu türkler bize soykırım uygulamıştı ya. sen de lanetle lütfen.
+ah barbar türkler...
yani bu minvalde işte. adamların öyle içine işlemiş ki isminden sonra ermeni soykırımı olayına giriyorlar artık.
neticede bu da gıpta ve taktir edilesi bir davranış. bir bizim dış politikamıza bakın, bir de onların.
şöyle bir dönüp bakalım komşularımıza ve kendi kendimize basit bir sorgulamaya gidelim: hangisi ile sıcak, dostane, kara gün dostu olarak nitelendirilebilecek bir ilişkimiz var? en basit örneği eurovision şarkı yarışması finali. türkiye neden; isveç gibi, finlandiya gibi, ispanya yada polonya gibi komşularından puan alamıyor? bu yunanistan, bulgaristan ve romanya neden bir norveç gibi davranmıyor?
amerika'nın maksatlı dolduruşları ile yıllardır ağzımızdan düşürmediğimiz; sözde, 'dış güçler ve dış mihraklar' bir türlü bitiremedikleri 'beşinci kol' faaliyetleri ile bizleri fobik bir toplum haline getirdi. toplum olarak; felaket tellalı olduk. yazdığımız senaryolarla; bu işten ekmek yiyen insanları imrendirir hale geldik. tüm komşularımıza, potansiyel işgal kuvveti gibi bakmaktan, dostluğu denemeye fırsatımız olmadı. kaybettiklerimiz açık ama karşılığında ne kazandık?
ermeni terör örgütü asala; yıllar boyu yabancı ülkelerde görev yapan diplomatlarımıza, ateşelerimize kurşun yağdırdı. bir çok değerli diplomatın ölümüne sebep oldu. ülke içerisinde asala'yı bitirenlerin; abdullah çatlı ve benzeri, devletçe görevlendirilmiş taşaron kişiler olduğu kanısı uyandırıldı. oysa ki, esas neden; örgütün orly havalimanı'nda gerçekleştirdiği kanlı eylem sonucu, fransa'nın örgüt kasasına akıttığı para musluklarını kesmesi ve örgüt elebaşlarını sınırdışı etmesiydi. çatlı ve diğer taşaronların yaptığı ise yalnızca, fransız hükümetinin ülke dışında adreslerini bildirdiği asala militanlarını yok etmekten ibaretti. ne oldu? abdullah çatlı; vatan kurtaran kahraman ilan edildi. kendini bilmez bir başbakan; onun ardından şu sözü bile sarf etmekte sakınca görmedi;
" bu vatan için ölen de öldüren de kahramandır."
burnu iyiden iyiye büyüyen çapulcu tayfası, olayı devleti tehdit etme ve tehdit yoluyla ihaleler alma noktasına getirdi. azerbaycan ve türkmenistan'daki darbe girişimlerinden söz dahi etmiyorum şimdi...
dik duruşlu dış politika, bu güne değin bize; kazançtan çok zarar getirmiştir. şöyle bir dönün ve cumhuriyet'ten bu güne dış politikamıza göz atın; büyük fiyaskolarla dolu olduğunu göreceksiniz;
- cezayir; dost ve kardeş bir ülkenin bağımsızlığı tanınmayarak, mustafa kemal ve kemalist düşünceye en ağır ihanet gerçekleştirilmiştir.
- ab; tüsiad'ın biz avrupa ile rekabet edemeyiz şeklinde verdiği gazla, ecevit'in kaçırdığı tarihi fırsatın; halen peşinden koşulmaktadır.
- abd; türk parlamentosu'ndan izin çıkmamasının cezası, türk askeri'nin başına kese kağıdı geçirilerek en ağır ve aşağılayıcı bir biçimde verilmiştir. onur, şeref, haysiyet naraları atan ülkücü tayfa'yı, en de lazım oldukları o dönemlerde, görmek nasip olamamıştır maalesef...
sonuç şudur;
yıllardır kurulması geciktirilen komşuluk ilişkileri; nihayet kurulmaya başlanmıştır.
daha bir kaç yıl önce savaş aşamasına geldiğimiz suriye ile olumlu gelişmeler vardır. bulgaristan, romanya ve yunanistan ile turizm, nitelikli iş gücü transferi ve serbest geçişler konusunda, gerçekten de önemli gelişeler sağlanmıştır. gürcistan ile dostça başlayan ilişkiler, son gelişmelerle adeta kader ortaklığına dönüşmüştür.
fobik toplum imajı bize yakışmamaktadır. senaryo değil fikir üreten bir toplum haline gelmek türkiye'nin güçlü ve bölgenin abisi ülke imajını kuvvetlendirecektir. ermenistan'a uzatılan el de, bu yönde önemli bir fırsattır.
iki ucu da pis olan değneğin herhangi bir tarafından tutmak. Daveti kabul etmezsiniz , uzlaşmaz taraf yaftası yersiniz. Kabul edersininiz , toprak bütünlüğünüzü bile resmen tanımamış ülkeye gitmiş olursunuz. Ayrıca içerde de itibar kaybı yaşar büyük tepki çekersiniz. Sonuçta değnek bir tarafından tutulmuştur. Şahsi kanaatim yanlış tarafından tutulmuştur.
bu kişiye, bir milletin çoğunluğu tarafından "gel beni idare et" denmiş ise, "vay" o milletin haline...
bu kişi, bir devleti temsil makamında olur ise "vay" o devletin haline...
milleti/devleti temsil eden en yüksek makamla görevlendirilip de millî çıkarları değil, milleti dışında her unsurun keyfiyeti için adım atabiliyor.
milletinin/devletinin; varlığına düşman, tarihini lekeleyen, toprağına göz dikmiş ve düşmanıyla dost bir milletin, sözde davetine "icabet" ediyor/ettiriliyor.
geçtim... geçtim kişinin itibarından...
büyük türk milletinin devlet-i itibarına reva görülene yazık...
"yazık" lara yazık...
notumsu: oğlum, adam mısın?
cihanda hürsün gez
kimse yular takıp seni sürükleyemez.
adam değil misin?
vurulursun semere
küfür savurma boyun uzattığın semercilere. (mehmet akif ersoy)
tarihidir zira ilk kez bir cumhurbaşkanımız ermenistan a gidecektir. dramatiktir zira türkiye bütün tarihi tezlerini bu ziyaretle çöpe attığını kabul etmektedir. dağlık karabağ sorunu, soykırım sorunu falan filan varken bir de şimdi ziyaret sorunu ortaya çıkmıştır. dış politikada adı açılım olarak gösterilen teslimiyetler artarak devam etmektedir.
kardeşim açılımsa açılım ama neden bu açılımları hep biz yapıyoruz. enayi miyiz neyiz? niye hep ilk adımı atan biz oluyoruz?
bu olay bir kere daha göstermiştir ki türkiye malesef devlet değildir. nedeni ise gayet basittir: devlet politikalarımız yok olup, kırmızı çizgiler renkten renge girmiştir. bir rusya, bir iran sapına kadar devletken, biz artık birilerinin güdümünde olan bir devletçik haline geldik. aha bu olay da bunun son kanıtıdır.
hatasını bilen ama kimseye söyleyemeyen sokaktaki kavgalı komşumuzun ilk fırsatta bizi evine davet etmesidir. milli maç sebebiyle gidiyoruz. Abdullah gül kendi adına gitmiyor.
devlete bir davet var ortada.
insan hiç soykırım iddia ettiği bir devletin başındaki en büyük adamı ülkesine çağırır mı? düşünün bir. demekki çözümlenmesi gereken şeyler var.
(bkz: şer görünen şeylerde hayır vardır)
daha bastan niyetini belli eden basliktir, abdullah gul, ermenilerin degil ermenistan devletinin davetini kabul etmistir, bir baslik bu kadar guzel asil niyetini sergileyebilir. ondan ote;
yuzbinlerce soydasini suren, katleden, anadolu'daki binlerce yillik varliklarini kaziyan ve vatandaslarinin onemli bir kisminin bu yapilanlari hakli gorup gerekirse tekrar yapilabilecegine inanan bir devletin, kirimdan kurtulanlara hayati zindan eden, varlik vergisiyle soyan, 6-7 eylul'de pogrom yaptiran, yuzlerce yildir ellerinde bulundurduklari vakif mallarini gaspeden, ermeni sozunu hakaret olarak kullanan, matbuatindan populer kulturune kadar her yerinden ermeni nefreti fiskiran bir ulkenin, ermeni vatandaslarinin en temel haklarini inkar eden bir devletin baskanina ermenistan'in yaptigi davettir.
ABD'NiN istekleri doğrultusunda gerçekleştirilecek ziyaret. türk halkı üzerindeki asıl toplum mühendisliği çalışması bu ziyaretin kazasız belasız atlatılmasından sonra başlayacak. hiç hazetmediğimiz ermeniler bir anda can ciğer kuzu sarmamız olacak, bitişik kaşlı, altın dişli ermeni kızları bir anda güzeliklerikleriyle dünyaya nam salan dilberler olarak karşımıza çıkacak, uğurlarına televizyonlarda "ya sen islam ol ahçik ya ben olam ermeni" diye türkü çığıran yağız anadolu delikanlıları peydahlanacak. böylece anayasasında hala türkiye'nin doğu anadolu bölgesinin kendisinin olduğu yazan, tanrıdan üçdilek hakkı olsa üçünü de dünya üzerinde tek bir türk'ün kalmaması olarak kullanacak bir halk ile dost olduğumuz yalanıyla uyutulacağız. tüm bu büyük diplomatik başarıdan sonra tayyip erdoğan amerikan başkanı george bush'tan aldığı tebrik telefonunun sevinciyle yatağında biraz daha rahat uyuyacak ve ben de gördüğüm bu kabustan korku içinde uyanacağım.
yanlıştır ama eurovizyonda ermeni ve yunanlardan en düşün puan gelmesine rağmen onlara en çok puan veren, yaptıkları türkiye karşıtı gösterileri ve lobileri çok erken unutan bir devlet ve milletten de bu hareket beklenirdi doğrusu.
not: bu arada kardeş ülke saydığımız azerbaycan'ın ermeniler tarafından katledildiğini de unutmamak gerekir.
bu daha başlangıç diye düşündüren haber. şimdi iki milletin ilişkileri düzelecek mi? başbakan bulgaristan'a gidiyor onlar soykırım iddasında bulunuyorlar, yunanistan ezelden beridir dert kuzey kıbrıs ve türkiye için, ve kürt sorunu ve ermeniler ve diğerleri. ya birşeyleri anlamak için diplomat olmak gerekmiyor. bu kadar tehdit edilirken bu kadar sakin olmak neyin gösteregesi bir de onu düşünündürüyorlar insana.
not: eet, herşeyi bir kaç çapulcu! yapıyor aslında yok öyle bir dava. politika nasıl yapılırmış onu da gösterecek gül, süper olacak süper. birilerinin kendisi gibi birşeyin üyesi oldugunu ve bu şekilde hayatını devam ettirebileceğini sanan pislikler sizlerden değilim.
inanılmaz bir olay, sayın cumhurbaşkanımın ellerinden öpüyorum, cesur kararlı bir liderlik sergiledigi için. bir türk cumhurbaşkanına yakısır vakar durus ve şerefini son raddeye kadar gösteren ve gereksiz ben onla görüşmem, ben onu ülkeye çagırmam, hükümet bir girişim başlatcak, cumhurbaskanı adamı ülkeye çagırmıyor yahu, görsün dünya, chp ve ittihatcı pislikler, siyaset nasıl yapılıyor, türk insanı nasıl siyaset geliştiriyor, nasıl inisiyatif alıp düşmanları dost haline getiriyor, tüm bu düşmanlıkların sebebi ittihatcılardır.
barıscıl bir yaklasımdır. ha savas mı var. tabiki yok. ama ermenilerle turkler arasındaki buzları bir miktar olsun eritebilir. ha akp sempatizanı mıyım. tabiki yok. ama guzel olmus.
--alıntı--
Türkiye Cumhurbaşkanı Abdullah Gül'ün Ermenistan'da milli maçı meslektaşı Serj Sarkisyan ile izlemesi iki ülke arasında barış umutlarını yeşertti. Ermeni iddialarının araştırılması için yeni açılımlar üzerinde anlaşıldığı olumlu atmosferde Bilgi Üniversitesi'nde 5 Ermeni öğrencinin katıldığı özel oturum düzenlendi. SABAH iki ülke arasındaki ilişkiler konusunda Ermeni öğrencilerle görüştü.
* Daniel (23): Geçmişte bazı yanlışlar olabilir. Ama biz gençlerin suçu ne. Gençler olarak dialoğa açık olmalıyız. inanıyorum ki attığımız küçük adımlar bir gün hedefine ulaşacak ve burada yaptığımız gibi iki toplum yakında dost olacak. Türkleri çok sevdik.
* Diana (21): istanbul'a ikinci gelişim. Her yerde rahatça Ermeni olduğumuzu söyleyebiliyoruz. Türk toplumu aslında diyaloğa açık. Toplumları birbirine yaklaştırmak gerekiyor ve biz bunun için çalışacağız.
* Lelton (24): Ermeni halkı Türkiye'ye karşı hiçbir düşmanlık beslemiyor, Türkler de bize...
* Monica (20): Birbirimize karşı psikolojik engelleri kırabildiğimiz zaman kafalardaki sınırlar kalkmış olacak. O zaman haritadaki tüm sınırlarda dostluk ve barış için kapılarını ardına kadar açacak.
* Amen (22): Diaspora bizim toplumumuzu tamamen temsil etmekle yükümlü değil. Bazı konularda iki toplum da kalıplaşmış düşünceler içerisinde. Başkanımız Sarkisyan'ın davetine cevaben Abdullah Gül'ün Erivan'a gelmesi bu doğmatik düşünceleri değiştirdi.
--alıntı--
