Ahmet ümit kitabı kitaba ismini veren hikaye öyle bi uzatılmışki sıçtım sıkıntıdan o şalı götüne sokasım geldi o karakterin amına kodumun şalı diyorum hala. Diğer hikayelerş fena değildi.
"Bu gece artık
son demiştim kendime. Artık o bara gitmeyeceğim...
Olmadı Rafo, yine geldim.
Nasıl ki bir köpek, onu terk eden sahibini bırakmaz, kokusunu aldığı her yerde
peşinden koşar durur, ben de öyle oldum işte Rafo.
Stefan beni istemediği halde, bir başka kadın için beni
terk edip gittiği halde ben onu bırakamıyorum... "
ahmet ümit'in masal kitabı. kurgu adına çok başarısız, bütün hikayelerin daha doğrusu sonunu bir yere bağlayabildiklerinin sonu tahmin edilebiliyor. birkaçı da yarım kalıyor zaten. hikayenin gidişatından okkalı bi son, bi şaşırtmaca, bi ibnelik bekliyosun ama yok maalesef. ahmet ümit, kendini dünyanın merkezine koyan kezzibella kadınların ilgisini çekebilmek için kitabın ismini 'aşk köpekliktir' koymuş besbelli. bu pek muhterem, içerikten çok şekle önem veren hanımlar 'yha kızam baksana aaaşk, köpeklik kızım önemli ya isme bak' diyecek ve kitap elden ele yayılacak, bir çığ gibi büyüyecekti. bana göre 'ugg giyen kadın' başlığından farkı yok. okumayın, okutturmayın.
"Zaman insanla oynamayı seven hem zalim hem de merhametli bir tanrıdır. Ona karşı çıkamazsın,yapman gereken beklemek. Onun, derin bir unutuşla bizi rahatlatacak örtüsünü üzerimize örtmesini beklemek.."
Geçecek, her şey geçer, hepsi geçer. Hatta sonra, çok sonra anılar hükmünü yitirdikten, onu iyice unuttuktan, içindeki acının yerini kocaman bir boşluk aldıktan, keşke geçmeseydi dedikten sonra ,keşke acısını bir hastalık gibi yüreğimde taşısaydım desen bile geçer…Zaman…
ahmet ümit'in polisiye yönünü bilmeden okuduğum kitabı. lisede elden ele dolaşırken o kitap haliyle benim de dikkatimi çekti. o zaman türk klasiklerini bitirmeye çalıştığım için başka bir şey okuyamıyordum. kitap elime geldi. bana kitabı veren kişi 'çok beğendim, inanılmaz güzel' demesiyle beklentim yükseldi. kitabı okumaya başladım ama içimden 'ne lan bu, bunun neresi güzel. neyse dur bakalım belki bir şey çıkar' diye diye bitirdim kitabı.
şimdi kitaba dair hatırladığım tek şey ellerle ilgili bir hikayenin olduğu. sevgilisinin ellerine aşık bir kadın, ve sanırım sevgilisinin ellerinden ölümü tadıyordu. ellere olan ilgimden sanırım aklımda kalmış bu hikaye. onun dışında okuyup, zlhnimde yer etmemiş bir kitap sadece.
--spoiler--
ilk hikaye şöyle başlıyor. çoluğa çocuğa karışmış bi adam var. bi gün iş yerinin önünden geçen kadına aşık oluyor. kadın aslında fahişe ama adam hafif saf olduğundan fark etmiyor o her gün bürosunun önünden geçen kadının ne olduğunu. kadını hayallerindeki bütün kadınların birleşimi yerine koyuyor. yine hafızamı mazur görün, bu kadını rüyasında gördüğünü düşünüyor. okurken bi heyecan duyuyor insan, "oha rüyasında gördüğü kişiyi mi buldu şimdi?" diye.
neyse beyimiz cesaretini toplayıp çıkıyor dışarı kadınla konuşuyor. ofise geliyorlar. kadın içecek teklifine şarap isteğiyle karşılık veriyor. hönk! nerde o hayallerdeki saçları rüzgarda dağılan masum kadın?
sonrası bildiğin pornografik. kadın çıkarken de parasını istiyor. adam şaşırınca da kadın bildiğin çingene bağlıyor. fiyuu küfürler felan havada uçuşuyor. adam tabi "aybenşok" durumunda. veriyor parayı mecbur.
--spoiler--
bence üstüne konuşulması çok da gereken bi kitap değil. öykülerdeki basitlik, sığlık insanı sıkıyor. salt şaşırtma amacı güdülmüş gibi.
ha bu hikayelerden çok güzel dizi senaryosu olur, reytingleri de patlatır. ismi felan da çarpıcı. okunduysa bundan okunmuştur. başka sebep göremiyorum.
eş zamanlı okuduğum sevgilimle bizi kısa bir süre sessizliğe sokmuş, daha sonra bir tarafın beğenmediğini itiraf etmesiyle dökülmemize neden olmuş kitap. ha sonu şık bir şekilde bağlanır dedim, bir yere bağlanmadı.
Ahmet Ümit in bir günde bitirmiş olduğum kitabı. Özellikle kitaba adını veren son öyküsünü okuduktan sonra cidden aşkın köpeklik olduğu hissine kapiliyor insan. Son derece akıcı ve tavsiye edilesi hatta yer yer altı çizilesi kitaptır.
Aşk bir tutku.Nedensiz bir tutku.Çoğu zaman da kötü bir tutku.Birinin tümüyle sana ait olmasını istiyorsun ya da senin birine ait olmanı.Bu sadistçe bir duygu ya da mazoşistçe Üstelik bunu delice, sabırsızca istiyorsun, hem de geçici olduğunu bile bile
