bugün

üzerinden 15 yıl geçen üzücü bir olaydır.
http://www.ulusalpost.com...sokeden-itiraf-31824h.htm
99 da olmustur.
O zamanlar 7 yaşında falanım. Net gözümün önünde canlanıyor. Gece saat 1 civarlarıydı sanırım. Bağırarak annemi yanıma çağırarak onunla beraber annem ve rahmetli babam arasına yatmıştım. Güllük, gülistanlıktı herşey. O an ki mutluluğumu size tarif edemezdim. Tabi aklımda hiçbir düşünce yoktu, hemen uykuya dalıvermiştim ki birden sallanmaya başladı. Annemin baş ucundaki vazo devrildi. Birden uyandım, rahmetlide yarı açık gözleriyle ne olduğunu anlamaya çalışıyordu ki ben ağlamaya başladım o sırada. Annem bi yandan beni alıp dışarı çıkmaya çalışıyor, bir yandan babama sesleniyordu. Hemen bi hışımla evden dışarı attık kendimizi. Herkez sokaktaki boş muzaffer amcaların arsasına toplanmıştı. Aradan bir kaç saat geçtikten sonra rahmetlinin talimatıyla geri eve döndük. Herkez hala sokaktaydı. Ben hala olayın şokundaydım tüm gece düşünmekten uyuyamamıştım. Bende bıraktığı etkiye gelecek olursak, uzun bir süre rüyama girdi o olaylar. Zor zamanlardı.
görsel

Kemalist zihniyet iktidardayken olmuştur. Ve milletin hali buydu.
o dönemde devletin daha önemli sorunları vardı(!) başörtülü hanımlara mecliste had bildirmekten deprem bölgesine gitmeyi unutmuşlardı. konutları bitirmek de ancak ak parti gelince mümkün oldu yoksa halen çadırdalardı.
Allah bir daha yaşatmasın. 5 yaşındaydım hayal meyal hatırlıyorum. Travmamızdır.