akşam olmuştur ve aklın hep sevdicektedir. kalkıp bir cesaretle ararsın ve telefona çalarken de dua edersin o açsın diye. o sırada çalan ev telefonunu duyan sevdicek bilir ki o saatler senin onu arama saatindir. herkesten önce koşar telefona ve heyecanla açar. başka bir isimle(en samimi kız arkadaşlarından birinin ismi olur her defasında) sana hitap edip saçma sapan şeyler söylerken, sende ona onu ne kadar sevdiğini söyler durursun. bu keyfin ne demek olduğunu hiç bir zaman öğrenemeyecek işte bu nesil. inanın o 2 dk boyunca onun sesini duymak bile beni benden alırdı, çok ayrı bir heyecandı. hey gidi günler hey. şimdi devir cepten "sçs" yazıp yollama deviri. sınırsız msj, bedava arama vs.. hızlı tüketmek diye işte buna denir..
sanıldığının aksine gerek mahalle kültürünü gerekse o eski doğallığı bolca yaşamıştır 90'lılar. her gün mahallede dizini kanatmış, abilerinden dayak yemiş, mahalle maçlarının değişmez kalecisi olmuşlardır şehirde yaşayanlar da dahi. hatta şanslı bir kısmı mahalle maçlarının 10 numarası, hem kaleci hem oyuncusu da olabilmiştir ileriki yıllarda. taso biriktirmek en büyük maceraları olup, üzerinde 6 kat yazan plasitk toplarla rüzgara karşı çok maç kaybetmişlerdir.
tüm bunların yanında geçiş dönemi neslidir. bilgisayar son 3-5 yılda hayatlarının bir parçası olmuştur. iki farklı dönemi yaşayan son nesildir. bu açıdan çok da şanslıdırlar. iki dönemin farklarını çok iyi bilir, karşılaştırırlar. bazı şeyleri çok özler, bazı şeyler içinde iyi ki şimdi yaşıyorum diye çok sevinirler. karmaşık duyguların insanıdır onlar.
yukarıda yazılanlara bakınca doğum tarihimden şüphe duydum.Lan ben taso da oynadım topaç* da çevirdim.Mahalle maçı da yaptım kan kardeşim de vardı.Kutu kolayı hala ezip maç yapıyoruz*.plastik pervanelerimiz de vardı,hatta yüzümüze gelince skertirdi.Alf de vardı kedileri yiyordu yanlış hatırlamıyorsam.Valla iskeletor da vardı.Şu mahallede oynanan maçların terimleri geçiyorum zaten bahsetmeye gerek yok 3 korner bi penaltı vs.E patlayıcı maddeler konusunda da uzmanlaşmıştık torpiller kızkaçıranlar...kırmızı noktalı filmleri de hatırlıyorum,cine5' de bir göğüs ucu görebilmek için neler çektiğimi de...
burda yazanların aslında çoğunu öğrenmiştir 90lılar.ki ben 91le olmama rağmen biliyorum.topacı da, mahalle maçını da bilirim.hatta direk benim evimde vardı bilgisayar onu da ilk bilenlerdenim.aslında bu başlık da 80-90 kavgasını, çatışmasını iyice abartır, sözlükte savaş çıkar 91liden söylemesi.
-merak etmeyi, okuyup araştırmayı, kütüphane raflarını karıştırmayı bilemeyecekler çünkü hemen "google"lıyacaklar.
-yeni çıkan bir kasetin ya da kitabın siparişini verip 1 ay heyecanla gelmesini beklemeyi bilmeyecekler, o şarkıları ilk defa dinleme çoşkusunu hiç bilemeyecekler.
pek çok şey vardır tabii ki ama bundan alınmak veya bunu bir hakaretmiş gibi görmek yanlıştır. biz 80'liler de 70'lilerin yaşadığı pek çok şeyi anlayamayız, onlar da kendilerinden öncekileri.
2005 doğumlu bir insan, size çok özel gelen pek çok şeyi umursamayacaktır.
annelerimiz babalarımız, uykusuzu, pengueni alır, bir bakar, eskiden çok güzeldi artık güzel değil der.
neden? düşünün, ersin karabulut ve umut sarıkaya neredeyse tamamen 80 doğumlular üzerinden gider. o nesil onları tam olarak anlar. ama anneme, her çocuğun nasıl olup da evde yarım makas bulduğunu sorduğumda, bunu bizim algıladığımız gibi bir tespit olarak algılamıyor.
örnek vermek gerekirse, 92-93 doğumlu bir insan asla cine 5'te şifreli film izleme azabını yaşamamıştır ve bunun ne kadar enteresan bir deneyim olduğunu bilemez.
hiçbirşey yoktur. tarih nasıl öğreniliyorsa hepimiz atatürk'ü nasıl biliyorsak herşey öğrenilebilir ki zehir gibiler, daha da iyi kavrıyacaklarına inanılmalıdır. ''gelecek''tirlerdir.'' nesil''dirler.
'alacakaranlık kuşağı' nın başlama saati. saat 00 00 da başlar , gerçekten korkunçmudur bilinmez çünkü hiç izlemenize izin verilmez sadece başlangıç yazısını görür yatağınıza gömülürsünüz.
31 Aralık 1989 gününde doğsaydım hayata 5-0 önde mi başlayacaktım diye düşündüğüm şeylerdir. Sanırım insanlar yaşlanınca kendisinden daha genç insanlara bok atmak yazılmamış bir kural haline geliyor.
Bu kuşaklar arası sidik yarışı ve daha yaşlı olanların eski 'anıları' yeni insanlara, yeni zihinlere dikte etmesi kime ne yarar sağlar o da ayrı konu.
bu nedir ya?
doksanlıyız diye insan değil miyiz?
hayret bişey yani.
sanki hepimiz nuri alçoyuz. sanki hepimiz evde gümüşle oynayıp altınla yatıyoruz. sobalı evde oturunca adam mı olunuyor yani?
veya parası olan bütün çocuklar orospu çocuğu gibi mi davranıyor etrafındakilere, ailesi zengin olan bütün kızlar mı kaşar olmuş bu memlekette?..
biz hiç uçurtma uçurmadık mı? sevdamızın peşinden kağıttan top misali koşturduğumuz olmadı mı?
he bazıları yılların abazanlığını bize fatura ederlerse hata ederler.
bütün hatun kısmı da önümüzde domalmıyor ya!
allahtan eşşekle milli olan bir nesil olmadık, ama sizin olduğu gibi biz de fahişeyle olduk.
ayrıca seks partner, siberalem, yonja gibi pislik yuvası siteleri de biz kurmadık! sizin (hala)ihtiyacınız varmış ki siz kurdunuz.
demek ki o dönemin kızları gözünüze değil nerenize isterseniz bakarlarsa baksınlar bişey değişmezmiş.
böyle yerlerde et aradığınıza göre...
ben anlamıyorum yani ayıp olan genç olmak mı, zengin olmak mı veya mutlu olmak mı?
bazı şeyleri zamanında adam akıllı yaşayamamış insanların kompleksleri yüzünden biz neden suçlu duruma düşelim ki yani?
kişilik te, karatersizlik te, ucuzlukta, adam gibi adam olmak ta adamdan adama ve kadından kadına değişir.
nesilden nesile değişmez.
doğru düzgün insan da var çarpık çurpuk yozlaşmış insan da.
ayrıca bugünü ve bugünün şartlarını da bize siz hazırladınız. ne kadar güzel hazırladığınıza bir baktım da harbi gözlerim yaşardı.
liselerde cinayet işleyen insanlar veya kavga edenler, uyuşturucu kullananlar...
ve bir şey söyleyeyim mi?
dallas izlemedik, pek misketle uğraştığımız da söylenemez, evet, ama biz bir arada kardeşçe yaşayabiliyoruz.
sizin yapamadığınız çok önemli bir şeyi yapabiliyoruz yani.
bizim aramızda ne mossad vardır, ne mit.
ne para vardır, ne pul.
ne din vardır, ne ırk.
hepimiz birbirimize biriz, birbirimizi severiz. geçinir gideriz bir şekilde. çünkü savaşları kalem tutan eller veya parlak beyinler çıkarmaz. cahiller veya hasta ruhlar bu denli alçak olabilir.
geçmişin özlemini çekmeyin boş yere. bugün neler yapabileceğinize bakın. etrafınızla ve kendinizle kavga etmeyi bırakın önce.
şunu da asla unutmayın. kalitesizliğin yaşla alakası yoktur. karakterle alakası vardır.
