35 yaşımı göreceğimi sanmıyorum. Yaşama sevincimin en üst seviyelerinde bile 30larda öleceğimi hissediyordum hep. içimdeki his buydu. 30lara yaklaşınca aslında azaldı biraz ama hala bir umut varsjd. 35 yaşımı göreceğimi sanmıyorum. Umarım da bu his doğru çıkar çünkü yaşama sevincim var gibi görünse de o kadar yok ki.
Neyse nasip.
klasik müzik dehası wolfgang amadeus mozart' ın yaşadığı tecrübe.
benim için 6 sene geçti üzerinden. kalbim alarm vermeye başladı. kendimi de insanları da uzak buluyorum. maruz kaldığım saçmalığı anlayamıyorum. yarın sahte bir güneş doğacak ve aynı yalan yeniden başlayacak. bazen annemin yerine ölmüş olmayı diliyorum. çünkü ben böyle bir saçmalık içinde boğulmayı asla düşünmedim. ne sesimi duyan var ne de yaşama dair pozitif bir hissim kaldı. daha ne kadar devam edebileceğimi bilmiyorum.
bugün oturdum küçük defterlerimden birine intihar mektubumu yazdım. eskiden '' yapmam '' diyordum ama şimdi emin değilim. bir ışık da gözükmüyor bir kapıda. hiçbir şey için söz veremiyorum. sadece karşılaştığım renklerden haz bulup bir anlama rastlamaya çalışıyorum.
bunu hak edecek ne yaptığımı bilmiyorum. hırsızlar yorganı çoktan götürdü ve kimse asla onları suçlamadı. iyi ki babam, kardeşim, galatasaray ve uzaklara gidip kaybolma ihtimali var. yoksa dayanamazdım. umarım bir gün sesim duyulur. en azından mücadelemin bir anlamı olsa keşke...
Ay hadi inşallah . Bu dünya geçici dostlar. Herşeyden sorumluyuz. Hesap günü eninde sonunda gelecek, bari hesap kabarmadan going to go! Bir de henüz hayatın ne olduğunu görmemiş genç kardeşlerime gelecekten Bir not bırakayım : hayat sürekli vitesin yukseltigi bir yolculuk. O yüzden boktan ergen ask dertleriyle geçirmeyin ömrünüzü, uzuleceginiz daha tonlarca şey gelecek başınıza.
bir durum. her ölüm erken ölümdür derler. o da şu yüzden, sevenleriniz için yani. misal veriyorum, 60 yaşına bile gelsen annen ya da baban birisi hayatta ise hala çocuksundur denir halk arasında. allah sıralı ölüm versin, evlat acısı vermesin.
