3 yaşındaki çocuğa arapça dua öğretmek

çocuğun 25 yaşına gelip de dua bilmeyen hıyar olmasının önüne geçer. bir de şu var:
(bkz: öpmeye kıyamadığın evladını cehenneme odun etmek)

3 yaşındaki çocuğa "hadi çocuğum göster amcalarına pipini" demekten daha mantıklı bir davranıştır.

(bkz: sizene amına koyayım)

edit: noldu üstteki bakınızı üstüne alınanlar var herhalde. merak etmeyin sizde dahilsiniz.
edit üstü edit: size mi kalmış elalemin dini davranışı??

türkçe olarak öğretmenin çocuğun anlaması, yorumlaması açısından çok daha iyi olacağını kavrayamamaktır.

temiz bir beynin kilcal damarlarina zift pompalamaktir.

türkçe olunca da çocuğa aynı derecede zarar verebilecek davranış türü.3 yaşındaki bir çocuğa dua öğretmek onu ileride dinine bağlı bir bireyde yapabilir,ateist de yapabilir.her ikisi de mümkündür.3 yaşında bir insan dua öğrenince dünyanın en mükemmel en ahlaklı en doğru insanı olmayacaktır.bu çocuk ileride seri katil de olabilir.peki neden? çünkü gelişim kuramlarına göre 3 yaşında bir çocuk etrafını yeni yeni tanımaya başlar,oyunlar öğrenir,hareket kabiliyeti kazanır.hatta piaget bu döneme işlem öncesi dönem der.yani çocuğa bu dönemde islam,kemalizm,sosyalizm vb.şeyler öğretilmez.çünkü çocuk henüz bunu anlayabilecek zihinsel yeterliliğe ulaşmamıştır.
çocuğum 'dua bilsin hiçbir zararı olmaz','25 yaşında hıyar falan olur mazallah' diye düşünenler çocuğa birşey öğretirken yaş unsurunu da göz önünde bulundururlarsa iyi olur.

3 yaşındaki çocuğa arapça dua ezberletilmesini doğru bulan kişiler büyük bir ihtimalle aynen bu şekilde görmüşlerdir büyüklerinden.
ey akıl sahibi insan soruyorum sana: 3 yaşında arapça dua ezberleyen çocuk anlar mı o duanın manasını?
3 yaşındaki çocuk bilebilir mi allah ne peygamber?

Tayyip Dedesinin çıkaracağı yeni yasayla artık kuran kursuna gidebilecek olan çocuktur. bırakın öğrensin arkadaş(!)

(bkz: ağaç yaşken eğilir)

örnekte verdiğimiz atasözümüzde olduğu gibi, genç yaşında bir takım değerlere sahip olması sağlanarak, kimi anası belli, babası binbeşyüzelli tipler gibi olmalarının önüne geçmeye çalışmaktır.

kim ne derse desin, din dediğiniz kişinin özünde doğru bir insan olmasını sağlayan yegane olgudur. bir şekilde inancı olmayan insanın kimseye bir yararı dokunmayacağı gibi insanlığa vereceği zararları da kimse kestiremez.
kimsenin dini kimseyi ilgilendirmemektedir lakin islamiyet kendi çocuğuna dinini öğretmeyi her ebeveyne mükellef kılar.
tabi inanç sahibi olmayan bireyler bunu anlayamaz ayrı mesele.

3 gün sonra oyuna dalacak unutacaktır.

çocuğa tuvaletini öğretmek bile bu kadar zorken nasıl yapıldığını hayal dahi edemediğim. ama gördüm ben bu çocuğu. aile bir sorun yaşamamak için psikolog yardımı almaya karar vermiş...
psikolog çocuğa soruyor, "ı" harfini göstererek, "bu ne?" diye ve çocuk saymaya başlıyor...
-ay,elif,ı
yani harfin, ingilizcesini, arapçasını ve türkçesini söylüyor. *

çocuğunu istediği gibi yetiştirme hakkına sahip olan ailenin terchidir.

yanlış bir davranıştır. islam inancına sahip kişilerin kendileri ve çocukları kuranı arapça okuyarak bir yere varamaz. okuduğundan birşey anlamadan boş boş okumanın kime ne faydası var. kuran kursları arapçayı öğretmeli. çünkü arapça olan kuranı okuyunca en azından ne anlattığını anlamış olur insan. bülbül gibi sesi kısıp manevi hava yaratmaya çalışarak okunan kurandan bir sevap alınır mı? ingilizce gibi eğitim verilmeli
-my (benim)
-you(sen)
vs. gibi. arapçayı ezberletmek yerine elif lam mim nun vs. gibi, elif şudur lam budur vs. şeklinde eğitim yaptırmak daha sağlıklı olur.

normaldir. herkes çocuğunu istediği gibi büyütür, büyüdükten sonra da neye isterse ona yönelir. isteyen dua öğretir, isteyen (haşa) allah yok dedirtir. anne babanın görüşüyle çocuk şekillenir, fakat büyüdükçe ve karakteri oturmaya başladıkça, kendine uygun olanı seçecek ve en doğru kararı verecektir.

evladının dinin gerekli kıldığı vazifeleri yerine getiren bir birey olarak yetişmesini isteyen ebeveynlerin çocuklarına zorlayarak birtakım şeyler öğretmeye çalıştığı lüzumsuz eylemdir. evet lüzumsuzdur, anlamını bilmediği, ne için söylediğini bilmediği, daha kafası tanrı kavramını bile algılayamayan bir çocuğun kafasını iyi bir şeyler yaptığını zannederek beton harcıyla doldurmasıdır.

o çocuğun öncelikli olarak toplum içerisindeki davranış kurallarının, hak ve hukuk kavramlarının ve en hakiki olarak tevhid inancının öğreti ile öğretilmesi gerekirken allah lafzı sözleri aptal aptal çocuklara ezberletip üstüne de 'hadi bakim bi oku da görsünler' gazıyla çocukları aptallaştırdıkları bu yöntemler artık terk edilmeye başlanmalıdır. sonra çocuğunuz aptal olur mazallah.

''sarıııı, kırmızııııı, en büüyüüüükkk'' sözcüklerini öğreteceğine, dua öğretmeyi tercih etmiş ve en hayırlısını yapmıştır.

aynı çocuk ingilizce sayıları saydığı zaman vay be ne akıllı çocuk diyoruz değil mi? bence çocuğun zaten ezberlediği hangi dilde ve ya ne olursa olsun anlamını kavrayamayacağından onun zihinsel gelişimine katkıda bulunmuş olunur bu tür ezber yaptırmalar . ama amaç bunun dışında belki biraz da aşinalık oluşturmaktır. bu da ailenin tercihidir sonuçta hepimiz ailemize göre şekillendik onların davranışlarını taklit ederek dünyayı kavradık içselleştirdik .

(bkz: arapça dua)

yanlış bir davranıştır çocuk zaten büyüdüğünde dua öğrenip öğrenmeyeceğine karar verebilir salak değilse tabi.

çocuğun zihinsel gelişimine yardımcı olan bir davranıştır. çocukların küçük yaşlarda zihinleri daha açıktır. ve bir şeyi çok çabuk ezberleler kolay kolay da unutmazlar. o yüzden çocuklukta ne kadar yararlı bilgi ezberletilirse o kadar iyidir. odun gibi büyütmeyelim çocuklarımızı.

3 yaşındaki çocuğun saçma sapan rap parçaları ezberlemesinden daha iyi olan eylem.

(bkz: reklam kokan hareketler bunlara gerenk yok)

eğitim bilimi açısından değerlendirilecek olunursa çok doğru olan davranış şeklidir.

"hadi oğlum amcana bi küfür et" şeklinde küfür öğretmekten binlerce kat iyi bir öğretimdir. zararını gören varsa söylesin. ama yararları çoktur. çocuk ilerde öğrenmesi gereken duaları küçükken daha kolay öğrenmiş olur. siz öldüğünüzde arkanızdan fatiha okuyan evlat istemezmisiniz?

3 yaşındaki çocuğu kötü ortamlara sokmayan ebeveyn davranışıdır. dua'dan kimseye zarar gelmemiştir. herkes dinini istediği gibi yaşama ve çocuğuna da yaşatma hakkına sahiptir. aile dinin gerektirdiklerini çocuğuna öğretmekle yükümlüdür. bu bir farziyettir. ha sonra çocuk büyür adam(!) olur uygulamaz o ayrı mesele.

(bkz: ağaç yaşken eğilir)