Antidemokratik bir müdaheledir.Postmodern bir darbe gibi söylenerek şirin gösterilmek istese de özünde darbeyi içeren hiçbir hareket demokratik değildir.Eğer bir sorun varsa demokratik yollarla çözülmesi en iyi yoldur.
işin en ilginç yanı "demokrasiye ayar verdik" diyerek darbenin mimarı olan paşaların büyük şirketlerin başına geçmeleri ve sahip oldukları batık bankalara rağmen yargılanmamalarıdır.Yani işlerine gelince demokrasiyi kullanmışlardır.
28 Şubat sözde irticayı hedef alsa da malasef dindar kesim üzerinde adil olmayan bir baskı süreci başlatmıştır.
bir ihtiyaçtı ve gerçekleştirildi, denge önemlidir ve bunu türk silahlı kuvvetlerinden başkası sağlayamıyacaktır,ta ki aydınlanma her ülkem vatandaşında gerçekleşene kadar. demokrasi sonsuz özgürlük demek ve ya en mükemmel yönetim şekli demek deildir sadece ve sadece bilinen ve çoğulu temsil eden yönetim şekli demektir ve daha iyisi ne yazık ki yoktur.
iyi bir eleme sürecidir. sarıkla cübbeyle ortalıkta gezen tipler bir anda jakoben laisizm in usakları olmuslardır.
fakat bu arada inancına yasamak isteyen bir sürü insan mağdur edilmis, tanklar caddelerde yürütülmüs ve bu ülkede hala gücün sözü nün gectiği ispatlanmıstır.
daha soraki sürecte fisleme operasyonları ve refah partisinin kapatılması gerceklesmistir. sarıklılardan rahatsız olan güclülerin 1. meclis e dis bileyen tavrı tekrarlamaları ve bu hükümeti alaşağı etmeleri de bu sürecin sonucudur.
konusulması gereken ne refah ın kapatılaması, ne de irticadır. önemli olan o sürecte varolan hükümet etme probleminin demokratik olmasını istediğimiz bir ülkede tankla, topla çözülmesidir.
irticai faliyetlerin artması(sincandaki kudüs şehitlerini anma gecesi vs.), son olarak da sarıklı, cüppeli tiplerin başbakanlıkta misafir edilmesinden sonra 28 şubat tarihli ünlü mgk ile son bulan;refahyol hükümetinin sonunu getiren ve literatüre postmodern darbe terimini sokan süreç
