emperyalist destekli dini gericiliğe verilen son karşılık. bu tarihten kısa bir süre sonra abd'ye yerleşen ihanet odağı, saldırılarını büyük ağabey ile birebir işbirliği içinde yürütmeye başlamıştır.
Milli görüşçülerin ve diğer islamcıların kopardıkları yaygaranın aksine, daha da güçlenerek içlerinden akp gibi sermaye yaltakçısı bir partinin iktidarı ele geçirmesine kadar varan süreçtir. Ağlaştıklarına bakmayınız.
söz konusu laiklikse demokratik hukuk devleti teferruattır diyerek harekete geçilip ordunun ters tepen herşeye denge balans ayarı verme girişimidir. en üzüldüğüm tarafı ise yargı mensuplarının asker şahıslardan birifing alması ve bu brifingleri ayakta alkışlamalarıdır. idarenin tüm hüküm ve tasarrufları yargı denetimini mi haizdir yoksa askeri bürokrasinin yargıya emir ve direktif verebilme hakkı bilmediğimiz bir yerlerde yazıyormu diye düşünmeme neden olmuş talihsiz süreç. bir tane savcıda çıkıp bi dakka kardeşim bu yaptığınız demokrasi ve hukuka karşı kalkışmadır anayasal bir suçtur dememiştir.
yazan: tsk
yöneten: tsk
sonuç: kendi hayat tarzlarını garantiye almak için başkalarınınkini bastırmayı düstur edinenlerin mutluluğu ve sevinç gözyaşları
son 20 yılın en iyi ekonomik performansının refah yol hükümetine ait olduğunu okuduğumda çok şaşırmıştım. ama geldiğimiz şu dönemde bunun ve halk iradesinin hiç de önemli olmadığını darbe yapmak için olaya kendinden birşeyler katmanın bazı çevrelerce makul karşılanacağını görmüş olduk.
Hakikaten unutulacak veya unutturalacak anlar değil bu yapılanlar... kötü tarafı itiraf edenler,andıçları yayınlayanlar ve bunun sonucunda insaları itham edenler,para ile tarikat lideri oluşturanlar ne yargılandı bu ülkede ne de yargılanmaya cesaret edilebildi...
Ama çok güzel bir söz vardır bu ülkede "keser döner,sap döner,gün gelir hesap döner"
O günlerde istediği haberi yapanlar,insanlara iftira edenler bugünlerde yedikleri vergi cezasına demokratik bir açıklama yapmaya çalışıyorlar ki kimse yalancı çobana inanmıyor....
O günlerde siyasetin üstünde olanlar bugün ergenekondan içeri girdiğinde biz devletimiz,milletimizi,Atatürk'ü severiz diyorlar ki; diyeceğim ha siktirin ordan, gidin bir cezaevinde çay koyun....
28 şubat 1997 tarihinde irticai faaliyet delillerini gerekçe gösterilerek refahyol hükümetinin varlığına son veren postmodern silahsız darbedir. çevik bir paşa ve arkadaşları tarafından milli güvenlik kurulunda hükümete 10 maddelik muhtıra verilmesi suretiyle başlatılmış ve hükümetin istifası erken seçim kararı alınması ve bülent ecevit'in azınlık hükümeti kurması ile devam etmiştir.
28 şubat sürecinin asıl bağlantıları 3 kasım 1996'da meydana gelen susurluk kazası'nın ardından ortaya çıkmış, demokratik(!) ve demokrasi yanlısı hükümetin, 2. türk derin devletinin asker-cumhuriyet hegemonyasına son verme ve adnan menderes'in başlattığı tsk'yı ülke gündeminde pasifize etme politikası bu 28 şubat'ın asıl nedenidir.
bu tarihten itibaren ortaya çıkan asker-siyasetçi gerginliği, erbakan hoca'nın başkanlığındaki refahyol hükümeti iktidarı boyunca şahit olunan;
bin yil surecek denilen surectir ancak 3 yil sonra kendi krizinin altinda kalip bogularak olmustur.
cevik bir guven erkaya gibi pasalar kose olmus ulke krize suruklenmistir.
turkiye'nin 1980 oncesinden gelen "asiri-laik, ekonomik olarak disa kapali diktatorluk" karakterinin refleksi olan bu surecin mimarlari, iktidardan indirdikleri grubu bes sene sonra daha guclu sekilde iktidarda gormus, darbenin 10. yilinda ise ayni gruptan bir siyasetciyi "cumhurbaskani" olarak selamlamistir.
görüntüsünün altındaki gerçek ; abd/tüsiad/israil'in, kendileriyle işbirliği yapmayan -islamcı- erbakan yerine, kendileriyle tamamen işbirliği yapacak muhtaç ve yasaklı -islamcı- rte ve tayfasını iktidara getirme planının bir aşamasıdır.
1- 12 eylül ile sol'dan ve aydınlardan kurtulunur.
2- özal ile lümpen, neo liberal kapitalist tarikatlar devri başlar.
3- sonunda, ılımlı islam - yeşil kuşak - projesi gerçekleşir, erbakan başa gelir.
4- erbakan işbirliği yapmaz, 28 şubat süreci başlar.
darbe değil muhtıra ile sonuçlan süreçtir. kudüs gecesi, muammer kaddafi görüşmesi, şeyhlerin başbakanlık konutunda misafir edilmesi gibi eylemler 28 şubat sürecinin sertleşmesinde etkili olmuştur. 28 şubat 1997 tarihinde mgk'dan tavsiye niteliğinde kararlar çıkmıştır. 28 şubat postmodern, bilgiçağı, uzay çağı darbesini bırakınız en başta darbe değildir. dünyadaki hiçbir darbe ile benzeşmemektedir ülkemizde daha önce yaşanan 2 darbe (1960 ve 1980) ve 1 muhtıra (1971) ile bile benzeşen yanı sadece ordunun muhtıra vermesidir. bizde olan askeri müdahalelerle bile benzeyen tek bir yanı bulunmasına rağmen onlarca farklı tarafı vardır. en belirgin olanları ise; hükümetin veya meclisin feshi, anayasa'nın yürülükten kaldırılması gibi eylemler gerçekleşmemiştir. hükümet 18 haziran 1997'de necmettin erbakan'ın istifa mektubu ile istifa etmiştir.
dış güçlerin d-8 birliğinden korktuğu için ve bu dış güçlerin içerideki uzantılarınında faiz yoluyla ceplerine giren paranın kısılmasından dolayı uygulamaya soktukları süreç.
sincanda yapılan kudüs şehitlerini anma gecesinde türk bayrağının imdirilmesi,hizbullah liderlerinin posterlerinin asılması ile başlayan olayların sonucunda tankların sincan sokaklarından geçmesi ve hatta bir tankın kasıtlı olarak bozulmuş süsü verilerek sincanda bırakılması ile devam eden,daha sonrada çiller erbakan koalisyonunun ve devamında da erbakan`ın sonun getiren olaylar dizisine kamuoyunda verilen isimdir,
bu olaydan sonra erbakan hükümeti çillere devretmek istemiş ama demirel bunu kabul etmeden görevi mesut yılmaza vermiştir
bu olayın nedenleri ise sadece bukadar da değildir,o güne kadar koalisyon hükümetinin uyguladığı kadrolaşma,türban olaylarındaki artış ve radikal kesimlerin seslerini rahatça duyurmaya başlamaları,bazı refah partisi milletvekillerinin konuşmaları tansiyonu sürekli yükseltmiştir, son olarak erbakanın başbakanlıkta şeyhlere yemek vermesi ve sarıklı cüppeli bir sürü insanın başbakanlığa gelmesi çok büyük tepkilere neden olmuştur, 28 şubatta toplanan mgk`da bazı kararlar alınmış ve hayata geçirilmiştir.
dönemin cumhurbaşkanı süleyman demirel koalisyon ortağı olan tansu çilleri köşke çağırıp olacakları anlatması ve koalisyonu bozma çağrısı da sonuç vermemiş ve olaylar bu noktaya gelmiştir,
ayrıca ordunun bir batı çalışma grubu kurması da darbe olacağı beklentisine yol açmıştır,
her ne kadar 60 yada 80 ihtilallerine benzemese de tarihte yerini alcak,türk siyasi tarihine damgasını vurmuş önemli bir olaydır, çok büyük dersler çıkarılmalıdır...
postmodern darbe ile başlayan süreçtir, türkiye'ye '80 ve '60 darbelerinden bile daha çok zarar vermiştir. maalesef her darbede olduğu gibi yine ülkemizi hem kültürel, hem sosyal, hem de ekonomik açıdan yıllarca geriye götürmüştür. hâlâ sürecin devam ettiğini savunan köşe yazarları mevcuttur. tek temennimiz artık bitmesi ve bir daha yaşanmamasıdır.
10 yılda bir yapılan "uygun adım marş" niteliğindeki darbelerin sağ'a denk geleni... iyi oldu diyesim var ama yine de darbedir işte, asker karışmıştır yönetime.. olmaması lazım, hayır olmamalı.. ama olacak yine.. miadı doldu.. 10 yıl oldu.. geleneksel türk darbelerinden beşincisi yakındır.. hayırlısı bakalım..
edit: eh, ileri görüşlülük değil elbette bu, 10 senede bir yapılır dedik değil mi? 27 nisan 2007 yeni bir muhtıra..
tamamen ekonomik sebeplerden olduğunun söylenemeyeceği kanısındayım;benzin olsun gıda ürünleri olsun dış borçlanma olsun artmaktaydı ancak fitili ateşleyen irticai faliyetler olmuştur.
o zamanki türkiye'de,rejime verilen ayardır.ancak bu günkü durumun pek de farklı olduğu söylenemez.doğuya giden bir gemide batıyı seyretmek,gerçek bir vatandaşa acıdan başka bir şey vermez.
marmara sermayesinin yeşil sermayeye karşı atağı olarak da okunabilir. irtica bahanesiyle demokratik hareketlerin de üzerinden tanklar geçmiştir. darbeler tarihinde özgün sayılmayacak bir yere sahiptir yine de; birbiriyle yenişemeyen devlet içindeki kliklerin ankara semalarında jetleri uçurduğu vakitlerden çok sonra tanklar yürümüştür bu kez.
