ilk çıktığı zamandan beri bir brit/indie rock sever olarak bıkmadan dinlediğim, gün geçtikçe daha da fanı olduğum Travis grubunun şehrimde vereceği konsermiş. Canlı canlı bir my eyes, big chair,closer, 3 times and you lose dinlemenin hazzına kaç para gerekirse vereceğimdir. inanamıyorum sözlük, biletler çıktığı anda elimdedir ulannnnn!!! *
sahneye bütün sempatikliğiyle çıkan Francis Healy, grubun ayaklarının çok agrdıgnı ve çok iyi ayak masajı bilenlerin sahne arakasına gelebileceğini soyledi lakin kimler geçebildi arkaya bilmiyorum en azından ben hani kendime güvenemedim de o yüzden gitmeyi denemedim! diyebilirm...
Douglas Payne' nin süper performansı, flowers in the window' u söyleyişleri, ve en son şarkımız olan 'why does it always rain on me' soyleyerek bazı izleyenler şemsiye açması hatta tam önümüzdeki şemsiyenin üzerinde de şarkının adının yazması güzel görüntülerdi..
tabi nazarımızı değdiremeden de edemedik.. bis sırasında fran' in gitarının bir teli koptu ama o kadar da farkedilmedi sanırım.
bir de çok yaşlanmışlar ama performanslarından eksilen bişey yoktu.
ben doyamadım, eminim ordakiler de doyamadı...
heralde ben bu gruba aşık oldum yine yeni yeniden...
bi de yanaklarını sıkamadım ya Francis'imin yanarım da ona yarım.... yerım ben o yanakları!!
travis'in parkorman'ı salladığı konserdir. ilk defa geldikleri istanbul'da gerçekten çok başarılılardı. bu kadar zamandır ilk defa geldiğimiz için özür dileriz ama yürüyerek geldiğimiz için biraz uzun sürdü diyede espiri yapmıştır kendileri.
Travis'in, o durgun kendi halindeki şarkılarına ragmen çok eğlendiren, performansı başarılı bir akşamdı.Şarkı seçimlerindeki az biraz eksikliklere rağmen * gece sonunda herkes mutlu ayrıldı.* Yalnız fran'in konser sonunda 'see you soon' diyerek ayrılışı iç burkan bir şekilde geceyi sonlandıran sözler oldu.Bu sözler azdı sanırım o koskoca konser için sevgili Fran.Ama yine de değdi sanırım.*
