oturup yılları saymanın manasızlığı.
eğer karakteri oturmuşsa yirmisinde de aynı otuzunda da aynıdır insan.
fiziksel olarak zaten yaşlı olma gibi bi durumun yok , onun bahsini açmıyorum bile.
30'a yaklaşmanın stresini getirir çünkü insana. sonrasında da 40'lı yaşlar vardır. e 40 gelmişse 50 de gelir tamam ordan 60 ve bittim diye düşündürtür insana. evet belki de düşünmeden o andaki yaşı yaşamak gereklidir ama iç ses 24 oldun ne kaldı 30'a? artık 20'li yaşların başında değil ortasına geldin der o ses. oysa ki güzel bir yaştır o ses olmasa.
30 yaşını geçmiş olan herkese kahkahalar attıran durum. 24 yaşında olmak, heyecanın azalmadan devam etmesi ve depresyondan uzaklaşmak için en az 6 seneye sahip olmak demektir. ondan sonra '' ben ne zaman 30 oldum ? olamaz '' deyip adeta şok yaşarsınız.
dolayısıyla 20' li yaşlar gençliği heyecan ve coşkuyla yaşamayı gerektiren yaşlardır. elden kaçırılmamalıdır.
