büyük taarruz planı olan "kurt kapanı" planına göre ordu birliklerinin önemli bir kısmı, yunan ordularının bel kemiği olan afyon müstahkem mevkiinin güneyinde toplanacak ve ordunun siklet merkezi, düşmanın hiç beklemediği bir yerden tek vuruşla afyon müstahkem mevkiini imha edecek, ordunun geri kalanı ile kuzeyden yapılacak taarruz ile de afyon'daki yunan ordusu 3 parçaya bölünecek ve ivedilikle nihayi sonuç alınacaktı...
işte bu plan doğrultusunda fevzi paşa, karargahı ile birlikte 13 ağustos 1922 günü gizlice cepheye intikal etti, 13 ağustos'u 14 ağustos'a bağlayan gece yarısından itibaren de kolordularımız cephenin güneyine doğru yer değiştirme sevkiyatına başladı.
tam 11 gün boyunca 100 bin kişilik ordu, yüzlerce top, silah, mühimmat, kağnı, hayvan, araç ve gereç yer değiştirdi, afyon'un güneyinde ordunun siklet merkezi oluşturuldu ve 26 ağustos sabahı tam teşekküllü bir şekilde taarruza hazır hale getirildi...
tarihin görüp görebileceği bu en gizli sevkiyatta kolordularımız geceleri yürüyüş yapıp, gündüzleri dinlendi. kolorduların yer değişimi yunan ordusu tarafından haber alınmaması için çeşitli kamuflajlar ve aldatma yöntemleri kullanıldı. ama yunanların ve ingilizlerin bu büyük sevkiyattan haberdar olamamalarının en önemli sebebi, pilot yüzbaşı fazıl bey komutasındaki türk hava kuvvetlerinin toplam 15 uçağı ile yunan hava kuvvetlerinin istihbarat toplamasını önlemeleri idi.
yüzbaşı mehmet fazıl ve silah arkadaşları tam 11 gün boyunca 25 ağustos akşamına kadar tek bir yunan uçağına dahi keşif yaptırmadılar.
yunanlar türk ordusundan haber alamıyor, türklerin afyon'un güneyine yaptığı büyük yığınaktan haberdar olamıyor ve büyük taarruzu kestiremiyorlardı.
(bkz: mehmet fazıl/#42060546)
ve böylece büyük taarruzun en önemli detaylarından biri olan büyük sevkiyat ve akabinde zafer yolu yürüyüşü gerçekleşmiş oldu...
(bkz: 26 ağustos zafer yolu/#37598203)
Büyük taarruzun planına itiraz eden yakup şevki Paşa'nın da dediği gibi, milletin kalan her şeyinin sevkiyatıdır.
Hiç şüphesiz büyük bir vatansever olan yakup şevki paşa planı riskli buluyordu ki haklıydı. Yunan kuzeyden hızlı bir saldırıya geçse, plana göre karşılarında bırakılan kuvvetlerimiz çok zayıftı. Onları kolayca ezer geçer, sonra güneye çark edip, ordumuzun ardına düşer, Ankara yolunu da keserdi. Atamızın bir takım aldatma hareketleri sebebiyle yunan kuzeyi güçlendirdik sanıyordu, o sebeple güneyden kuzeye güç sevk etmişlerdi. Güneydeki taarruzumuz başlayınca bu yanılgıları ve güneydeki ordumuzun beklenenden çok hızlı ilerlemesi sebebiyle kuzeyde bir karşı taarruz başlatmadılar, oraya gönderdikleri takviyeleri güneye çekmeye çalıştılar ki büyük hataydı kendileri adına.
Evet, kuzeyden güneye sevk ettiklerimiz milletin her şeyiydi. Bir yenilgi durumunda kaybedilecek silahları, cephaneyi ve hatta kıyafetleri tekrar yerine koymamız mümkün değildi. Bunların toplanması için bir yıldır uğraşılıyordu.
Bir de şu faktörü göz önüne alın: birinci dünya savaşı göstermişti ki o günün teknolojisiyle güçlü mevzileri aşmak çok zordu. Kıyamet kadar can ve cephane kaybediliyor ama ancak bir kaç yüz metre ilerlenebiliyordu. Değil yenilmek, taarruz böyle bir yıpratma savaşına dönüşse yine işimiz bitikti.
Yakup şevki paşa bu sebeplerle itiraz etmiş, kaybedersek millet bizi asar demişti. Atamız tüm mesuliyetin kendisinde olduğunu ifade ettikten sonra, "kaybedersek beni asarsınız" diye kesti attı.
Sonuç malum...
Bir de şunu ekleyeyim, yunan güneyden bir saldırıyı hem bekliyor, hem de beklemiyordu. Bekliyordu zira taktik açıdan bizim için doğrunun oradan saldırmak olduğunu biliyorlardı. Beklemiyordu, çünkü güneyden saldırı beklentileri sebebiyle güney cephesindeki mevzilerini çok güçlendirmişlerdi.
Tahmin edemedikleri neredeyse tüm Ordumuzu fark etmelerine izin vermeden güney cephesine yığmamız oldu. Yunan ordusu toplamda sayı ve silah olarak üstün olmakla beraber, Taarruz sırasında güney cephesinde her bir yunan askerine karşı üç Türk askeri, yarma hatlarında her bir yunana karşı 12 Türk askeri düşüyordu. Yunan topları dağınıktı ama bizimkiler kendi seçtiğimiz yarma hatlarında toplanmışlardı. Yunan 26 ağustos sabahı cehennemi yaşadı...
