Bu gençlikte hakikaten ruhi bir boşluk var.Bunu tatmin etmek için her yolu deniyorlar.14 Şubat Sevgililer Günü haram ve israfların işlendiği bir gündür.Yazık ediyorlar kendilerine...
Sene 2011. 14 şubat sevgililer günü mevlid kandiline denk gelmişti. Yani 3 x (tüm günahlar) şeklinde bir geceydi. O günden sonra diğer sevgililer günleri bana çok anlamsız gelmeye başladı.
14 Şubat Sevgililer Günü, tarihte rahip Valentina zina eden gençleri savunduğu için devleti tarafından asılmıştır.O günden bugüne bu hıristiyan adet ve geneleklerini bizim gençliğimize kakalamışlardır.
Ey gençler!.
Bu sevgililer gününde, menfaatçı kapitalistleri israf ederek sevindirmeyin.Eğer, Allah katında sevap işlemek istiyorsanız bir fakir çocuğunu bulup onu giyindirip bir de onun eline harçlık vererek daha makbule geçecektir.Bizim böyle akıllı ve şuurlu gençlere ihtiyacımız var.Bu sevgililer gününü unutturmaya çalışınız.Kapitalist menfaatçıları sevindirmeyiniz.Bunlar hiçbir zaman garip gureba, fakir fukarayı sevmezler, onları giydirmezler, doyurmazlar.Hem sonra onları daha da zengin etmeye çalışmayın.Paranızı hayırlı işlere harcayın.Sevap işlemede birbirinizle yardım edin! Çocuklara ve kendi akranlarınıza iyi bir örnek olmaya çalışın ki esas mutluluk ondadır.Deneyin ve tecrübe edinin. https://galeri.uludagsozluk.com/r/1977962/+
şu ana kadar yazılanlara bakılırsa çoğu yazar yalnız. sanki yalnızlık kötü bir şeymiş gibi tasvir ediyorlar.
bence yalnızlık üreticiliği tetikler. üreticilikten anladığınız şeye göre değişir tabi.
her zamanki gibi yalnızız.* sağlık olsun. bu özel günde hayatında birileri olanlar da kıymetini bilsinler. herkes musmutlu olsun. zaten üç günlük dünya.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/1977911/+
O elbiseyi sonra değil, şimdi giy
O gezintiye sonra değil, şimdi çık
O kitabı sonra değil, şimdi oku
Onu özlediysen sonra değil, şimdi ara
Onu seviyorsan mesafelere,olasılıklara, ihtimallere, lanet olası yaş farkına aldırma şimdi sevdiğini söyle
Çünkü hayat sonraya kalmaz, hayat planları beklemez
Ve hayat sonraları hiç sevmez
Mutluyken devam ettirmesini bilelim yanınızdakilerin, sevdiklerinizin kıymetini bilin. 14 şubat bir bahane de olsa hediye alın sevgilinize, sevdiğinize mutlu edin mutlu olun.
Kitaplara konu olan aşklar yaşamınız ümidiyle. Ben okurum.
--spoiler--
Bankalararası Kart Merkezi'nin açıkladığı verilere göre Sevgililer Günü'nde 2,5 milyar TL kartlı ödeme gerçekleşirken, Sevgililer Günü haftasında ise kartlı ödemelerde en fazla artışın kuyumculuk sektöründe yaşandığı görüldü. https://www.sozcu.com.tr/...ulara-yaradi-3608616/amp/
--spoiler--
Aslında, bu günün, Türkiye'ye yayılmasında büyük rolüm olduğundan, benim de günahım var ya.. Adını yanlış koyduk, "Sevgililer Günü" diye.. "Sevenlerin Günü" olmalıydı.. Önemli olan sevmektir çünkü..
Ne diyor Nâzım?.
"yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?
yani Tahir'i Zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?"
Tam da 14 Şubat'ı anlatıyor bu dizeler..
Sevgililer Günü'nün dünya adı "St. Valentin Day/ Aziz Valentin Günü.."
Aziz Valentin'den beri sürüp gelen bir gelenek var.. inançlara göre, Valentin Günü sabahı, genç kızlar ilk gördükleri erkeğe tutulurlarmış. Bu yüzden delikanlı kafasında bir yavuklu kurduğu zaman, Sevgililer Günü'nü bekler, daha güneş doğmadan yollara düşüp, kızın evinin kapısının oralarda bir yere yerleşirmiş ki, kız sokağa çıkınca ilk onu görsün o sabah..
Yani.. Kızın daha haberi bile yok, oğlandan.. Birinin onu sevdiğinden.. Günü, gün yapan ne?. Seven.. Tek başına seven..
Attila ilhan da biraz onu demez mi, "Ne kadınlar sevdim, bazen yoktular" derken..
17 yaşımdan bu yana bakıyorum.. Ne kadınlar sevdim haberleri bile olmadı..
Sevmek, tek taraflı bir duygudur. Öyle olduğu için kutsaldır zaten..
Onun da seni sevmesi bekleyerek sevmek, sevmek olur mu?. Sevgi karşılık bekler mi?. Sevgi pazarlık yapar mı?.
Tabii herkes ister sevilmeyi.. Ama terazinin bir yanına sevmeyi, ötekine sevilmeyi koyun ve bakın bakalım..
Sevmek sizin duygunuz.. Sizin kalbinizin, sizin içinizde.. Kaç ölçü sevdiğinizi bilirsiniz, adınız gibi.. Tartı elinizde ya..
Peki öbür kefe.. Orda ne, ne kadar var?. Dünyanın her dilinde "Şüphe" sözcüğü niye var?. Onun yarattığı "Kıskançlık" niye var?.
Terazinin en saf, en güzel kefesidir "Seven" tarafı..
Şunu demek istiyorum.. Günlerden beri okuyorum da Sevgililer Günü üzerine yazıları.. 14 Şubat gecesi yalnız olanlara bir acıma hali var, satır aralarında..
Seven yalnız değildir, arkadaşlar.. Kafanızda biri varsa.. Kalbinizde duruyorsa sevdiğiniz, yalnız değilsinizdir, o gitmiş olsa da..
Cemal Süreya tercüman olur, o zaman da size..
Ben senin...
Sevgilin, eşin, baban, ağabeyin, arkadaşınım...
Biri bitse biri kalır...
Seni hiç bırakmayacağım!
Yarın sabah erkenden kalkacağım.. Yatak odamda nerdeyse benim boyumda bir kalp var.. Yılların öncesindeki bir Sevgililer Günü'nde bana gelmişti.. Üzerindeki minik bir kartta.. "Bir gün beni bırakıp gidersen, ben de seninle gelebilir miyim" yazıyordu..
Beni almadan, o gitti oysa. Bana bıraktığı kalbe bakacağım, uyanır uyanmaz.. ilk gördüğüm o kalp olacak, 14 Şubat sabahı..
O kalbin üzerinde, o Cemal Süreya dizeleri var şimdi..
