bugün

http://www.milliyet.com.t...ar-etti-3CJaTm8EIrU4.html

henüz 13 yaşında bir çocuk nasıl böyle aşk acısı gibi bir sebepten intihar edebilir aklım almıyor. o kadar üzüldüm ki. daha yaşanacak güzel şeyler varken değer miydi.

neden aileler çocuklarıyla ilgilenmiyor.

nereye gidiyoruz.
Aşkı, romantizmi kutsayınca,
Hayatta ulaşılması gereken hedef, amaç gibi gösterilince,
Dizilerde, filmlerde hep bunlar yüceltince,
Ekran yüzlerinin ağzından hep sihirli bu kelimeler çıkınca normal...
valla ben inanırım. zamanında o salakça düşüncelerim vardı. hatta deneyecektim. insan saplantılı olunca böyle dengesizleşebiliyor.
keşke birileri dinleseydi onu. duysaydı, görseydi, hissetseydi.
birilerinin onun ne yaşadığının farkında olduğunu, ona kızmak,öfkelenmek,suçlamak yerine destek olacaklarını bilseydi eminim ki yapmayacaktı bunu.
annesinde mi suç? yada babasında? belki erkek arkadaşında... hayır hiç birinde değil. yada hepsinde. birazcık ona güven verselerdi yapmazdı, yapmayacaktı. o minicik güveni hissettiğinde yapmayacağına eminim. eğer birileri onu duyup ona ' o bana destek olur' güveni verseydi yapmazdı. korktuğu için intihar etti. mahallesinin, ülkesinin, ailesinin, arkadaşlarının, elaleminin lanet olası önem verdiği şey için gitti ve canına kıydı. kendine kıydı. geleceğin bir öğretmenine, bir doktoruna, bir mühendisine, bir sanatçısına... o geleceğin bir annesine kıydı. intihar etti demeden önce birde böyle düşünün. çocuk demeden önce ne yaşamış olabileceğini düşünün.