mac sırasında finalim oldugu için izleyemediğim mactır. sınav sırasında maç skorlarını sordugumuz asistanla su akıl almaz diyalog yasanmıs ve cinler tepelere cıkmıstı .
+mac kac kac bilginiz var mı?
-ok sorayım bir dakika
+?
-brezilya galip çin maglup(inanılmaz bir süratle söledi)
+efendim, anlamadık
-hadi hadi konusmak yok cıkınca ögrenirsiniz
asistana yagdırdıgım küfürler eşliğinde (çin maglup nedemek a.k, çinlimisin) .ikerim sınavını diyerekten 20 dk erken çıkıp eve yardırdıgım ve sonuna yetiştiğim maç olmuştur.
ahh ne maçtı o. büyük ihtimalle yeneriz gözle bakarken bir yandan da acaba mı? düşünceleri her tarafımızı kaplamıştı. Bülent korkmaz'ın hırsının da tavan yaptığı maçtır.
çinli bir futbolcunun 2. sarı karttan kırmızı kart görerek takımını 10 kişi bıraktığı mücadele. ismini hatırlamıyorum ama çekik gözlü olduğunu hatırlar gibiyim.
hasan şaş, bülent korkmaz, hakan şükür, ilhan mansız, alpay(soyadını unuttum amk), tugay kerimoğlu ve ümit davala'yı rahmetle andığımız maç.
hepsi futbol için ölmüştür.
maç öncesi yabancılar türk bayrağı ile fotoğraf çekilmek için sıraya giriyor.
ülkenin imajı nereden nereye..
2000'lerin başında asya'dan, avrupa'ya her kıtada çok daha iyi bir intiba bırakıyorduk.
hatta pek çok avrupa ülkesinden daha itibarlı, daha özgün bir görüntü çiziyorduk.
şimdi ise araplardan farksızız.
artık bizle ilgili bir şey gören kaçmaya çalışıyor.
