--spoiler--
ilk olarak, degerlendirme yapılırken kesinlikle 12 angry men le karsılastırılmamalı. oncelikle 1957 yapımı olanda katilin kim oldugu bizi hic ilgilendirmiyorken bu filmde katilin dogrudan kim oldugunu anlıyoruz. bir kere burada ayrılıyor iki film. diger yandan orijinal film direkt onyargı ve konusmanın gucune vurgu yaparken, bu filmde gunumuz rusya sı (post- sovyet donemi esasen) ve rus-cecen ilişkilerinden dem vuruluyor. filmin finali ise kafa karıstıran kesimi. zira filmin sonunda juri baskanı,bir rus asker emeklisi, tanrı rolunu ustlenerek, cecen cocugu icin en iyisinin ne olacagına karar verir. iste bu noktada acaba yonetmen bu tutumu elestirmekte midir yoksa bu durumun dogruluguna mı inanmaktadır, anlaması guc.(bu anlamda finaldeki kus-juri uyesi diyalogu biraz durumu acıga kavusturuyor gibi durmakta ancak tam tatmin olabildigimi soyleyemiyecegim) bu acıdan filmin iyi mi kotu mu, yonetmenin yaratıcı yoksa kolaycı mı oldguna tam karar vermek biraz zorlastı tarafımdan..
oyunculuklar ise oldukca iyidi. zaten tek mekanda gacen bu tip filmleri surukleyen oyuncular ve diyaloglardır. konusmalar oldukca akıcı ve seyirciyi baglayan cinsten olsa da, bazı yerlerde konusmalar askıda kalıyordu. karakterler hakkında bilgi edinebildigimiz tek kaynagın bu diyaloglar oldugu dusunulurse, kahramanlar hakkında bildiklerimiz biraz sınırlanıyor. bildigimiz en onemli sey hepsinin sovyet rusya nın uzantıları oldugu, iskolik ve vicdani yonden harekete gececek cesarete sahip olmadıkları.
--spoiler--
antalyanın meltem mahallesinde adliyenın üst tarafındaki binalardan birinde bulunan dairelerden birinin kat numarasıysa o daire akdeniz üniversitesinin kampüsünü üstten görüyor demektir.
sümerler den bu yana hitit, hurri, mısır dinlerinde tanrıların sayısıdır. sonrasında yahudilik, hristiyanlık ve müslümanlığa da kutsal insanların sayısı olarak geçmiştir.
(bkz: onikinci gezegen)
