bir zamanlar binen yolculara şeker ikram eden, sabahları günaydın, akşamları iyi akşamlar dileklerini eksik etmeyen bir de soförü vardı bu otobüs hattının.
amerika da kullanılan 911 yerine bizim kullandığımız birkaç numaradan biri. yangın olunca farklı, kaza olunca farklı, biri ölünce farklı numarayı arıyoruz. hala bunda bir mantık göremedim. altyapı eksikliğ böyle bir şey işte.
bir otobüs düşünün bostancıdan taksime giden. kapasitesi hatta daha fazla tıklım tıklım dolu olan bir otobüs. her saat değil tabii belirli saatlerde. işte size 112 nin hikayesi.
Bursada bir zamanlar faaliyette olan müzik stüdyosu (stüdyo112). Her ne kadar direnmeye çalışsalar da ekonomik kriz bu işletmeyi de etkilemiştir. Gitar tellerine, davul derisine, bagete gelen yüksek zam ve bursa müzisyen piyasındaki arz/talep dalgalanmaları işletmede büyük cari açıklara yol açmıştır. Bunun sonucunda 2010 yılının kasım ayı itibariyle şirketin faaliyetine son verilmiştir.
bazı insanların zeka düzeylerini sorgulamasını gerektiren yardım telefonu. bu olayı kavrayamamış bir bünye tarafından yaşanmış bir olayı aktarayım sizlere:
+112 acil buyrun!
-oğlum alo de abiye
+beyefendi ne diyorsunuz siz?
-oğlum telefonla konuşmak istedi ne olucak alo desen abisi?
+beyefendi bu telefon önemli bir telefon, belki de şuan ölmek üzere olan birinin hakını yiyorsunuz. lütfen bu tür sebeplerle arayıp meşgul etmeyin burayı.
-ben senin ta.....
+dııııııııt
(bkz: traji-komik insanlar)
türkiyede acil sağlık olaylarında hastayı en yakın hastaneye ulaştırmakla sorumlu araçları çağırmak için kullanılan numaradır. genelde mavi şeritlidirler. çok acil ve özel durumlarda kırmızı şeritlileri kullanılır. özelliği, ameliyat dışında tüm acil sağlık durumuna olay yerinde müdahale etmesidir.
(bkz: ambulans)