tam tersi de mümkündür ve bence bunlar aynı miktarda stres oluşturur.
kalırım diye çıktığım bir sınavdan 96 aldım. yazıyla; doksan altı! her an ellerimden kayıp gidecek gibi hissediyorum. lisede bile böyle bir not görmedim. hem notu benimseyemiyorum hem de gerçekten benim olsun istiyorum.
acaba hoca notları girerken kaydırma mı yaptı düşüncesi bir haftadır beynimi kemiriyor. her gün kontrol ediyorum doksan altım yerinde mi diye. buradan bir laf esprisi çıkarabilirdim aslında.
aslında laf esprisi tamlamasından da bir laf esprisi çıkabilir ama ilgilenmiyorum, espriler filan bunlar boş işler. bu güne bugün vizeden doksan altı almış insanım.
akıllara fizikten 90 bekleyip 05 aldığım sınavı getirmiştir. kağıdıma da baktım her soruya kendime göre o kadar sağlam ve işlemli uzun cevaplar vermişim ki gören sınavın cevap anahtarı sanır halbuki yazdıklarım yaptığım işlemlerin sorunun cevaplarıyla alakası olmadığını kontrol ederken anladım..anlayacağınız boş çuval gibi doldurmuşum kağıdı.. amk sinirim zıpladı yine sınava son gece çalışan biri olarak benim ne haddime 90 beklemek. o 05 ide moment formülünü doğru yazdığım için vermişti hoca . acıdım lan halime gece gece...
üniversite sıralarında yaşanınca pek de şaşırtmayan durumdur. bir de kıl bir hocaya çattıysanız o kağıdı görme ihtimaliniz de yok denecek kadar azdır.
bu öğrenciye ancak "büt de başarılar." denebilir.
Ya aslında bildiğin sandığın konuyu yanlış öğrenmişsindir , yada hocanın size kasıtı vardır.
Yok demeyin var öyle akıl sağlığı bozuk hocalar.
Zamanında kimyadan +95 bekleyip 50 aldığım olmuştu. Hocada tam bir kıldı. işin kötüsü kağıda bakmayada izin vermedi.
Yıllar geçsede hep bir şüphe oluyor insanın içinde.
ilginçtir efendim. şimdi siz mümkün değil gibi düşünüyorsunuz ama mümkün. başımdan benzeri bir olay geçti. hemen anlatayım
vaktiyle lisede bir kimya hocamız vardı. kendisi tabiri caizse tam bir kötü öğretmen (bkz: kötü öğretmen)
efendim bu kimya hocamızın adı abdurrahman. okulda herkes bundan korkardı. öğrenciler olarak biz değil onla konuşmak korkudan yüzüne bile bakamazdık.derslerinde gelir tahtaya bir iki şey yazar ve sınıfta gezerdi.arada soru sorup yapamayanların kulağını çekerdi.sınıf onun derslerinde o kadar sessizdi ki bir toplu iğne yere düşse sesini duyabilirsiniz.lakin ne hikmetse bu adamın konuşup eğlendiği okulda bir kız grubu da vardı. o kız grubuyla gider kantinde oturur çay ısmarlar ara sıra da hafiften keserdi.tam bir şerefsizdi yani
neyse sınav okuma tekniği sonuca göreydi.yani bir soruda doğru sonucu bulamazsanız gidiş yolunuz doğru olsa bile sıfır puan alırsınız.işlem hatasından yanlış yaptıysanız vay halinize gidin üstüne soğuk bir su için. ayrıca soruları çözerken her işlem adımında birimleri doğru bir şekilde yazmanız gerekirdi.eğer ara işlemlerde bile bir noktada birim yazmayı unutursanız isterse sonucunuz ve çözümünüz doğru olsun tüm soruyu çizerdi.zaten sonuçları açıklarken elif 10- murat 20- beyza 0- büşra 0- hatice 0- ahmet 10 şeklinde olurdu genelde sınıfın durumu. velhasıl kelam bir gün bu adamın yazılısına çok çalışmıştım efendim. bir hırsla sınava girdim ve tüm soruları doğru yaptım. kontrol ettim cevap anahtarından havalara uçuyorum. düşünüyordum bu ibne 2-3 soruyu kafasından çizer en az bir 70 alıp sıyırırım bu sınavdan diye.neyse sonuçların açıklanma günü geldi bu yine başladı. heyecandan kalbim duracaktı bu arada okunma sırası bana geliyordu ;
elif 0
ahmet 10
mehmet 0
ziya 20
hüseyin 0
deepinthedeset 40
lan dedim. başımdan aşağı kaynar sular boşaldı. hadi 60-70 alsam bekliyordum 2-3 soru çizer bu şerefsiz diye ama 40 ne lan. tüm soruları doğru yaptım nasıl becerdin adi herif diye sayıklayarak hocanın üstüne yürüdüm. gözüm hiç bir şeyi görmüyordu herkes şaşkın tabi o hocayla konuşabilen tek erkek olmuştum.
+ kağıdımı görmek istiyorum, dedim.
- hayır, dedi.
+ hayır göstereceksin tüm soruları doğru yaptım ben, dedim
-sen bana yalancı mı diyorsun, dedi ve sınıftan çıktı
elbette idareye falan girişimlerim oldu ama olaya ailemi katmak istemedim sözlük.. dandik bir sınav içim evdekilerin keyfi bozulmasın dedim.kağıdımı hala göremedim ve notum 40 olarak geçti resmiyete. ama sınıf çok kötü olduğu için 40 puanla baya bir havam da olmuştu..hala üzülürüm düşündükçe neyse şimdi uzak bir anı olarak kaldı hayat devam ediyor..
yani sözlük demem o ki bu adamın huyunu bilmeyen biri kimya sınavına girip tüm soruları doğru yapıp ara basamaklarda gereksiz yerlerde birim yazmayı unutursa sıfır alır ve 100 beklerken 0 almış olur.. (bkz: hayat ne garip)
Hocanın anasının, babasının, dedesinin, amcasının, halasının her kimi varsa hepsinin kulaklarının çınlamasına neden oluşturacak hadisedir. Biraz önce başıma gelmiştir.
