T24'te hakkında uzun bir yazı dizisi yayinlanıyor şu sıralar. Epey ezber bozucu ve çok doğru gözüküyor. Özetle şöyle;
Şeyh bedreddin bırak alevi olmayı tam aksine sunni bir fakih, zaten musa çelebinin kazaskeri. Musa çelebi diye biri olmasa adını bile duymayacaktık iddiası var yazıda. ilaveten soyca selçuklu hanedanlığı ile bağı var ki osmanoğlu için acayip tehlikeli bir şey bu. Fakat bizim bedro beceriksiz de bi adam. Misırda üc beş dervişle uğraşamayınca anadoluya geliyor, şeyhliği de o mısır günlerinden. Candaroğlu ve eflak prensinin desteğiyle deliormanda isyan çıkartıyor. Isyanın akabinde osmanlı tarihçileri aralarında 4 yıl olmasına rağmen onu torlak ve börklücenin isyanıyla ilişkilendiriyor ki bu adamlar iran kaynaklarında bile tiksintiyle bahsedilen tipler. Bariz bir itibar suikasti yapılıyor tabi. Bu arada yazı dizisinde yok ama şu yarin yanığından gayri meselesi net değil aslında. Benzer bir hareket olan Hurremilerde yarin de ortak olduğu biliniyor mesela.
Daha sonra nazım o düzmece tarih metninde (yazarı şerafettin adında bir osmanlı tarihçisi ve mainstream bilgilerin tamamında kaynak o) boncuk bulup iyi bi halt yapmış gibi bunun arkaik komunist bir isyan tertipledigini anlattığı meşhur kitabını yazıyor.
Zülfü livaneli vb sözümona aydınlar da bu geleneği devam ettirip sahte kahramanlarıyla avunmaya devam ediyorlar.
Özetin özeti; şeyh bedrettin arkaik bir komunist alevi değil sunni bir fakih ve dış güç kışkırtmasıyla osmanlıya isyanın sonrasında selçuklu soyu ile bağı olması hasebiyle torlak ve borkluce gibi gavatlarla aynı torbaya atılarak itibarı zedelenmiş bir kişilik.
Peşinden her dinden, her milletten insan gelmiştir ve de tüm takipçileri dinsiz olmakla suçlanıp katledilmiştir. Ve bu dinliler de daha bugüne kadar insanları hayal dünyasında yaşatıp kısacık ömürlerini çalmaktadır. ve kötü olan dinsizlerdir.
“Ay ve güneş
Herkesin lambasıdır.
Hava, herkesin havasıdır.
Su, herkesin suyudur.
Ekmek neden herkesin ekmeği değildir?”
Altı yüz yıl önce “varidat” kitabında bu şekilde konuşmuş fikir adamı. Her doğruda olduğu gibi onun da doğruları basitti, ama insanoğlu zor ve yanlışı şeçmeyi seviyor. Tam altı yüz yıl önce idam edilmeyip fikirleri yaşasa ve hatta olgunlaşsaydı şu an nasıl bir coğrafyada yaşıyorduk acaba?
bilhassa şeyh, şıh, cemaat, tarikat karşıtı insanlar tarafından sahipleniliyor oluşu tuhafıma giden şeyh.
hani siz şeyhlere karşı idiniz lan? senini benimi yok, bütün şeyhler bizim. şeyh nakşibendi de bizim şeyh bedrettinde. ayrımcılık yapanın yapmayını yapmayın.
Şeyhim bu yola girince ne yaptı bilir misiniz? dedi dede sultan, muhabbetin mecrasını bugüne, bugünümüzü aydınlatan ışığa, Pertev-i Urum'a (Rum Işığına) Şeyhimize, simavna kadısı oğlu bedreddine çevirivermişti.
Bilmiyoruz dedem dedi aşir.
Şeyh, saray erkanından çıkıp yol ulusu olmaya karar kıldığında, parlak kaftan giysilerini çıkarıp attı. Elinde avucunda ne var ne yok, hepsini yoksullara dağıtıp armağan etti. O çok kıymet verdiği kitaplarını ne yaptı bilir misiniz?
''yoo bilmeyiz dedem'' dedi
-Onları nil deryasına attı.
Nil deryasına mı? dedi isabella, çok şaşırmıştı bu duruma, ben ve aşir gibi o da ilk defa işitiyordu bunları.
Evet! nil deryasına isabel
O güne kadar okuduğu kitapların gerçeği gizlediğini, yoksul halkın gözlerini perdelediğini, hakikati görmelerine engel olduğunu gördü. Hepsi öte dünyada bir cennet vaat etmekteydi. oysa şeyh cennetin ve cehennemin bu dünyada olduğunun farkına varmıştı. o kitaplar bir yüktü onun sırtında. o yükünü en ulu nehir olan nil deryasına saldı. onların kirini ancak nil deryası paklayabilirdi dedi DEDE SULTAN.
ŞEyhin bizlere vermek istediği mesaj neydi dedem diye sual ettim.
Dede sultan şöyle karşılık verdi
Şeyh bizlere eşitliğin öbür dünyada değil bu dünyada, adaletin gökyüzünde değil yeryüzünde vücut bulacağını kendi kişiliğinde gösterdi. Edirne'de 2 sene bu hakikati uyguladı. Şeyhin varlığı bunun kanıtı leo!
Cenneti ala gökyüzünden yeryüzüne nasıl inecek dedem diye sual etti aşir.
Şeyhim geçmişten arının, şekilden uzak durun ve perdelerden kurtulun dedi. cenneti dünyaya indirmenin bu yolla mümkün olduğunu söyledi, dedi dede sultan.
güneşi görmek ve karanlıktan sakınmak isteyen itaat etmemeyi öğrenmeli!
(...)
Yağmur çiseliyor,
Serez’in esnaf çarşısında,
bir bakırcı dükkanının karşısında
Bedreddin’im bir ağaca asılı.
Yağmur çiseliyor,
Gecenin geç ve yıldızsız bir saatidir.
Ve yağmurda ıslanan
yapraksız bir dalda sallanan şeyhimin
çırılçıplak etidir.
Yağmur çiseliyor,
Serez çarşısı dilsiz,
Serez çarşısı kör.
Havada konuşmamanın, görmemenin kahrolası hüznü
Ve Serez çarşısı kapatmış elleriyle yüzünü.
