yalçın hoca kaypağını arkaya kaydırıp, kırmızı kaşkoluyla burnunu örterek amerikan barına, kapısını tekmeyle açarak giriyor, belinden çıkardığı revolverini (şebeke) orhan pamuka, aleksandr soljenitsin e, ahmet altana, milan kunderaya doğrulturup dizlerine kurşunlar(kelimeler) sıkıyor, bu dış güçlerin siparişleri bütün ömürlerini tekerlekli sandalyede geçirmeye mahkum oluyorlar.
yalçın hocanın pek çok kitabında belli onlarca kez allah allah, yok bu kadar olmaz, hadi canım, deyu çekebilirsiniz inayetinde tezdir, hocanın yazdıkları farklı bir bakış açısıdır, bilimdir, lakin en inanamayacağız konuda bile sizi öyle bir paradoksa düşürür ki dehası karşısında saygı duymaktan başka yapacak bir şeyinz kalmaz. yalçın hocanın sırrı yaptığı işi inanılmaz derecede önemsemesi, yazdığı bilim kitabı bile değme polisiye sürükleyiciliğinde, ve son derece romaneks.
devamla; milan kundera nın varolmanın dayanılmaz hafifliği romanı son derece şişirilmiş bir balondur, bunu ancak yalçın hoca patlatır, keza benim adım kırmızı, isyan günlerinde aşk da böyledir.
yalçın hoca bazı şeyleri gereğinden çok abartmasına, kendini çok önemsemesine rağmen türkiyenin tez çıkaran belli de tek yazarıdır.
bu yazıyı cemil meriç in yalçın küçük e dair bir benzetmesiyle bitirelim; yalçın küçük cumhuriyetin namık kemal idir.
