bünyesinde bulunan öğretmenlerinin özlük hakları bulunmayan eğitim yuvalarıdır. her sene devlet okulunda çalışan öğretmenler yerin dibine sokulurken aslında çalışma şartlarının normal olduğu hiç fark edilmez.
özel okulda çalışan bir insan 7 gün boyunca tatilsiz çalıştırılabilir. bu çalışma saatleri 8.30-19.00 arası olabilir ve bu insanların da bir hayatı olduğu kimse tarafından düşünülmez. ek mesailer için bir ücret söz konusu değildir. talep ettiğinde kapının önü her zaman orada mevcuttur.
teftiş için gelen müfettiş bir hafta önce müdürle yemeklere, balıklara çıkmış olabilir. geldiğinde "hafta sonu çalışmalarınız için tebrik ederim" gibi akla zarar cümleler kurabilir. onun görevi işleyişin düzgünlüğüne bakmakken ve böyle bir köle sistemi varken öğretmeni koruması gerekirken yediği rüşvetlerle bunu takdire değer bir olay olarak kabullenebilir.
öğretmenin haklı olması diye bir durum asla söz konusu değildir. her zaman öğrenci haklıdır. sınav soruları önceden öğrenciye servis edilir ve sınav esnasında dahi öğretmenden esnek olması istenir. es kaza bir öğrenciye 80 sözlü notu verilmişse okulda kıyamet kopar ve o not müdür tarafından bir anda 100'e çevriliverir.
kimse sormaz öğretmen bu çocuğun eksiğini göremediğinde üstüne nasıl eğilecek diye. sonra ygs sonuçları geldiğinde enteresan triplere girilir. 40 soruluk matematik testinde 20 soru yapan sayısal öğrenciler normalken, sosyal testinden 28 net yaptıkları için okulda sosyal zümresi başarısız ilan edilir.
160 soruluk sınavda 8 soruluk felsefe dersiyle koca bir okulu trollediğime gerçekten kendini inandırmış sevgili müdürün karısı tarafından kafama kalem bile atılmış olabilir bir yerlerde belki. felsefe ortalaması kimya, fizik, coğrafya, biyoloji ve geometriden fazlayken nedense okulda derece çıkmamasının sebebi sizmişsinizdir. toplantıda şöyle bir cümle kurulabilir: " felsefe soruları zordu ama bizim gibi bir kurum bunu önceden sezebilmeliydi." lan geri zekalı senin o çok bilmiş öğrencilerine her allahın günü saatlerce tarama sorusu hazırlerken sorduğum direkt bilgiye dayalı soruların hesabını soran, "çocuklar böyle çıkmaz diyor hocam, neden sordun ki, niye bu kadar zorladın ki" diyen ben miydim? ikinci dönem sayısal sınıfların hepsinden felsefe dersini kaldıran ben miydim? eksik kalan konulardan nasıl bir başarı beklediniz acaba?
akşam sekizlere kadar soru çözümü yapılırken ve 40 sorusu bulunan matematik öğretmeniyle aynı saatte okuldan çıkarken çocuklara elli kere aynı şeyi anlatmış olabileceğim aklınıza geldi mi acaba? arkadaşlar özel okul öğretmeni insan değildir. süper herodur. çünkü yedi gün aralıksız çalışsa bile en yüksek performans beklenir. çünkü en genç öğretmeni aynı zamanda ameledir ve gelmeyen öğretmenlerin dersine girmek, sınavda gözetmenlik yapmak gibi hususlarda da joker gibidir.
tüm bu yaşananlardan sonra müdürün odasına gidip "ben çalışmak istemiyorum bu kurumda daha fazla" dendiğinde, ay hocam bilmem ne diye geri vites yapmak da ancak buradaki karaktersiz insanlara ait bir iştir.
günlerdir geceleri uyuyamama, uyuduğumda kramplarla uyanmama sebep olan, hayatımın en ağır döneminden geçerken bir kez olsun geçmiş olsun dahi demeyen insanların mevcut olduğu o okula gelmemi bekleyen siz daha çok beklersiniz. bakın bugün cumartesi ve yatağımdayım. çok enteresan benim için gerçekten. okula gitmediğim taktirde belki kovarlar. bir umut.
sizin gibi insanlara çocuk emanet edenlere de elinizde paçavraya dönüşecek o çocuklara da yazık. tek temennim ettiklerinizi bulmanız. görmesem de olur.
Sanırsınız ki tüm öğrenciler robdöşambr giymiş ve ellerinde kadehle bilgili bilgili konuşuyor ama aslında bir kısmının beyin taşımadığı okul tipi. Geleceğin parayla satın alınmasına en güzel örnek.
Yine de hakkını veren öğrenciler sayesinde idare eder bir kurum.
sanılanın aksine tembel çocukların gitmediği okuldur.
çocukları devlet okulunda kalabaliktan ders dinleyemiyen, kötü ortamlara uyuşturucu bonzai esrar gibi şeylere alışmasın diye ailelerin gönderdiği okullardır.
özel okulda da gayet köpek gibi ders çalışıyosunuz derslerde uyuyosunuz da onlar geçiriyo diye bi kural yok.
özel okulları tv de dizilerde gördükleri gibi sananların bok attıkları okullardır.
artık sadece maddi durumu iyi olan değil, olmayan da gönderebilecek. devlet, dershaneleri özel okullara dönüştürme projesini hayata geçirecek gibi.
dershaneler özel okula dönüştükten sonra devlet bu okullara kayıt olan öğrencilere kişi başı 4000 lira yardımda bulunacak.
böylelikle devlet okullarında kısa sürede öğrenci kalmayacak.
sosyal bir devlette bulunması gariptir. ama burası türkiye, burada her şey olabilir.
bütün özel okullar stanford'un türkiye şubeleri olmadığı gibi zenginlerin para saçtığı bir yer de değildir. bütün genellemeler doğru olmayabilir. önce onu belirteyim.
bu okulların en önemli özelliği paralı olmasıdır. derine girersek devlet okulları da para ister fakat bunun binde biri değildir. 2 top kağıt ve aidat, o kadar.
özel okulların yıllık maliyeti de değişebiliyor. yıllık 9 bin ₺ fen lisesi (bu, yanından yol geçen küçük bir müessese) var, yıllık 52 bin ₺ anaokulu da (bilfen'di galiba yanlış hatırlamıyorsam). bundan dolayı özel okullar arası da bir fark var.
anaokulundan üniversiteye bir öğrenciyi özel okullarda okutsanız büyük masraf, o parayla çocuğunuza özel okul açarsanız daha karlı çıkarsınız.
fakat bizim millette son zamanlarda bir özel kurum furyası başladı. ben bunu ilk başlarda garip buldum. millet para saçmaya meraklı değil de neden oralara kayıt yaptırıyor? milli eğitim bakanlığının da "eğitim-öğretim desteği" vermesi buna tuz-biber oldu. ayrıca binlerce devlet okulu boşa mı yapıldı? devlet okullarından sınavda derece yapanlar çıkmasına rağmen neden böyle?
çünkü devlet okullarında güvenlik, tesisat ve bakım sorunları var. eğitim materyallerinin yetersiz oluşu, sıkı denetim ile denetimsizlik arasında, sinx grafiği gibi artıp azalan bir durum var. (şimdilerde denetimsizlik ön planda) ayrıca oradaki öğrenci profilinin pek parlak olduğunu söyleyemeyiz. sigara içen, esrar kullanan, daha aklınıza gelmeyen pek çok şey.
artı özellikleri yok mu bu devlet okullarının. olmaz olur mu? orada homojen bir ortam vardır, eşitlik vardır fakat biraz aristokrasi görülür. başarısızlar olduğu kadar başarılılar da vardır fakat bu arkadaşlar pek varlık gösteremezler. kısaca, riskli olduğu kadar güzel bir yerdir, hayatın simülasyonudur bir bakıma.
şimdi bakalım neden özel kurumlar tercih ediliyor? üstteki sebepler etkili olmuştur büyük ihtimal. ayrıca yabancı dil imkanı (dil kurslarının eli armut topluyor sanırsam), sosyal etkinlikler, laboratuvarlar, yüzme salonu, kütüphaneler (devlet okulunda da bulabilirsiniz fakat kapalıdır veya hizmete açık değildir).
lakin bu kurumların birtakımında "vurucam kırbacı" düşüncesi halim olduğundan oradaki öğrenciler aşırı özgüvenli, kibirli olarak ortaya çıkabilmektedir. marka, sınıf savaşları vardır. terbiye seviyesini pek altta bulabilirsiniz. bazı okullarda artıdan külfet yüklerler. imkanlı olduğu kadar laçkadır da. sınav ve yerleştirme dönemindeki alavere dalavereler, hile hurdalar ve devletteki başarılı öğrencileri son yıl ağına çekip gazetelerde boy boy "teog'da 130 tane 500 tam puan, bütün öğrencileri tıp-mühendislik-hukuk üçlüsüne gönderdik, bizimkiler dağıtmış ortalığı" reklamları görürseniz şaşırmayın.
halkımızın birtakımı bu yüzden özel okullara veriyor sonraki nesli.
halkımızın birtakımı özel kurumlara bu yüzden para döküyor. meb de onlara yar ve yardımcı oluyor.
peki bu durum düzeltilemez mi? tabi ki. impossible is nothing. fakat bunu yapmak için idealist olmak gerek. halkımız devlet okullarına yardım etmelidir. ayni-nakdi fark etmez. hükümetde eğitim işini siyaset ile karıştırmamalıdır. bu iş, partilerüstübir iştir. eğitim; insanın, ailenin, toplumun, ülkenin hatta dünyanın kaderini belirler.kuzey kore ile güney kore arasındaki çizgidir eğitim.
her yıl girip batırdığımız, sıralamada sondan derece yaptığımız pisa sınav sonuçlarını gördüğümüzde "bizden adam olmaz, biz yapamayız" demeyelim. dört elle sarılalım bu işe.
"Eğitimdir ki, bir milleti ya özgür, bağımsız, şanlı, yüksek bir topluluk halinde yaşatır; ya da esaret ve sefalete terk eder." mustafa kemal atatürk
esir ve sefil mi olalım yoksa özgür, bağımsız, şanlı mı?
