aslında yalnız değillerdir. bunu erkeğe veya kadına indirgemeden evvel, kitap insanın en iyi arkadaşı olup, yalnız hissedilmez pek. en azından kişiye yalnızlık hissi gelmez. hem bence kitap boş vakti değerlendirmekten öte, çok okuma isteği geldiği için okunmalı. boş vaktiniz olup ama o an kitap okuma isteğiniz yoksa okumayın, okumaktan soğumamak adına.
sadece kitap okumak değil, yalnız olabildiğin aktivitelerle geçiyor zamanın. sosyalleşmek istediğinde de eş dost kaplıyor o kısmı. ben vaktini bölmeye değecek bir beyle karşılaşıncaya kadar bu böyle gider.
Yok, o öyle değil. Tamam, bir kısmını tenzih ediyorum ama bazıları kitap okuyarak kendilerine yüksekte bir yer tayin ediyor ve tahayyülde var olan bir kişiye yanlarında yer tahsis ediyorlar. Aslında istediklerini söyledikleri ve sandıkları erkeklerden hoşlanmazlar. Sadece uğraşları gereği çizdikleri bir resme beden ararlar, nihayetinde ona benzer veya onun türünden bir erkeğe rastlarlar. Sonra fevkalade bir ilgiyle yönelirler. Fakat fark ederler ki sadece bir resim bu, istedikleri şey aslında o erkek değil, o erkek ona sahip olmakla tatmin olunacak bir şey. Ardından klasik senaryo. Kadınların, çocukları dışında bir insanı samimi seveceğine inanmıyorum, samimi sevgi gösterenleri ise o erkeği biraz çocuğu gibi görür, bu yüzden sever.
