nihilizme yazarının bakış açısıyla yani bir nevi özgün bir biçimde yaklaştığını okurken farkedebileceğiniz bir eser. kuşak çatışması, aile içindeki kimi zaman farklı boyutlarıyla gösterilen ilişkiler, içinden çıkılamayan ve kişinin kendince bile kabul etmekte zorlandığı bir aşkın hazin dışavurumu, yine klasikler için alışılagelmiş ölümlü son ile özetlenebilecek bir kitap.madam Bovary'nin hazin sonunu getirmişti aklıma bu kitap ilk okuduğumda. bovary gibi burada da Bazarov,kendi kurguladığı dünyası içinde kendine ve yaşayışına aykırı bir duruma düşen (aşık olan, kendi kurallarını yıkan, kendi ihtirasına yenik düşen) bir karakterin örneğiydi.nacizane, kişisel bir çıkarım olmakla birlikte farklı ve benzer yönleriyle "klasikler zaten genel bir bakış açısına sahiptir" görüşünü destekler nitelikteki eserlerden biri olduğunu düşündüğüm turgenyev romanı.
