tüyap'ta gördüm kendisini, 'yahu, adını da çok duyuyorum ama güvenip de okuyamadım, yeni nesil türk edebiyatı' tırıvırısı arasında elimde 'piraye' kitabıyla imza sırasında buldum kendimi.
dedim ki belki 1-2 sohbet olur da anlarım kadını ama oysa adımı sordu sadece yüzüne yapıştırılmış bir gülümsemeyle, sevmedim.
kitabını koydum kitaplığa, okuyacağım biraz önyargıyla.
çünkü bence kitap imzalatmak orada kadının elinden çıkmış yazı olması değil, onun sıcaklığını hissetmek, fikirlerini duymak, belki 1-2 garipliğini yakalamaktır.
ama Canan hanım imza gününü cidden sözlük anlamına göre yaşıyor.
