efendim büyük bir üzüntüdür. tarifi çok zordur. çabalayacağım...
öncelikle söyleyeyim burada ki kaybetmek dostun ölmesi manasında değildir ama bir dostu kaybettiyseniz onun ölümün acısını yaşarsınız.*
evet efendim.
dostluk kavramı üzerine kafa patlatıyorum son 1 haftadır. bir dost hayatınızın içine direkt olarak girebilir mi?
ee tabii girebilir
peki siz bunu nasıl fark etmezsiniz?
evet benim sorunum buradaydı. bilemedim, evimden biri gibi olmuş. sandığımdan çok fazla değerliymiş benim için. bunu belki önce fark etseydim kırmazdım bu kadar, onu öldürecek kadar kırmazdım. ya da yapardım ulan ben. evet evet hacı yine de yapardım herhalde...* buraya yazıyorum ki siz dostlarınızı kırmayın hacılar. yapmayın yani. üzülürsünüz.
peşin edit: iyi dost olsaydınız kırılmazdı diyecek arkadaşlara şimdiden diyorum kırılmasa ayıptı.*
edit: peşin edit demişiz hala gerçek dostsanız falan denmiş. ne ayaksınız ulan...
