çocukluğumuzun en bilinen şarkılarındandır. öyle ki "dıt dıt dırı dı dıt" diye elektronik bir melodi duyduğumuzda istemsizce mırıldanmaya başlarız. o zamanlar bilmezdik ki sözleri müzik ve düzenlemesine uymazmış. çok hüzünlü bir öyküymüş.
bu sorunu ane brun aşmıştır. gitarla akustik yorumunu yapmış. şarkıyı yavaşlatmış. vokâle ruh katmıştır. özgününden de farklı yorumlarından da çok daha güzel, kusursuz bir şarkı ortaya çıkmıştır.
