afgan, hakan, barbaros ve cenk. kendi hayallerinin kurbanı dört genç. hayatın sırrını çok erken çözmüş, tembel gibi gösterilen zehir gibi bünyeler. öyle ki "dahi" olduklarını kendilerini bitirmeyi başaramadıkları gün anlayanlardır onlar.
bir teras katından kovulduklarından gerçeğin sert yüzüyle tahriş olurlar. ruh heykeltraşlaları nın heryerde olduğunu gördüklerinde seviştikleri kadınların açık sırtlarına bakıp üzerlerinden atlayarak yok olup giderler.
çalışmayı kendilerine yakıştıramamalarının altında "derimiz dahi onların derisinden kıymetli" derlerken kızgındırlar. ve, kızgınlıklarının nedeni bellidir.
"afacan dennis"i yani dennis ketcham ın sihirli hikayesini sadece onlar bilir. gölgesini satan adam ı okuyandır hakan. ve, onun için çok eğlenir her yerde. hüngür hüngür ağladığı tekno kulüpte dahi.
"çok eğlendim. teşekkür ederim. hoşça kalın" deyip de istanbul a dalarlerken gün doğumunda, son kez bakarlar birbirlerinin yüzlerine.
herkes hayallerinin kurbanı olduğu için bu dört kafadar da sistemin kurbanlık koçlarıdır. allah kabıul etsin.
