hemen hemen her türün en iyilerinden birini yapmayı başarmış kubrick'in bilimkurgu filmi.
kubrick filmde izleyiciye uzayda olmanın nasıl bir şey olabileceğini çok büyük bir başarıyla hissettiriyor. gerçekten o büyük boşluk duygusunu yoğun bir şekilde yaşıyorsunuz. diğer bilimkurgu filmlerinin çoğu uzayda, bir uzay mekiğinde hayat evinizdeki kadar rahattır izlenimi uyandırırken siz kendinizi bir kurmacanın içinde hissediyorsunuz ve bir an için olayın uzayda geçtiğini bile unutabiliyorsunuz. oysa kubrick sizde gerçekten uzaydaymışsınız hissi oluşturuyor ve evet kabul etmek gerekir ki bu da çok eğlenceli bir şey gibi durmuyor. kendinizi uzayda bir astronot gibi hissedip sıkılıyorsunuz. kubrick sanki ben büyüyünce astronot olmak istiyorum diyen çocuklara "bir kez daha düşün", küçükken bunu isteyen büyüklere "pişman olma" diyor.
izlediğim uzay filmleri içerisinde bana kendimi en fazla uzayda hissettiren ya da uzayda olmak sanırım böyle bir şey olurdu gerçekten diye düşündüren filmdir. ha bir daha izler miyim? izlemem. bu filmi izledikten sonra uzaya da gitmem zaten. nasa hiç aramasın boşuna.
bu arada dönemine göre görsel efektleri de çok iyidir deyip bu yazıyı bitireyim.
