bugün

savaş

bosna savaşı'ndan sonra çekilmiş bir belgeselde yaşadıklarını anlatan bir kadın, gözleri dolu dolu uzaklara dalarak savaşla ilgili şu cümleyi kurmuştu ki henüz 15 yaşlarında olmama rağmen resmen dağılmıştım;

"savaş, insanların televizyonlarının karşısına geçip çerezlerini yiyerek dinledikleri haber değildir."

ne kadar da doğruydu söylediği. hakikaten de savaş kültürümüz cerezlerimizi yiyerek dinlediğimiz haber görüntülerinden ibaretti. ne babamızın ailemizin gözü önünde tecavüze uğramıştık ne de sevdiklerimiz; konumuz komşumuz, ailemiz, arkadaşlarımız gözlerimizin önünde öldürülmüştü...

hiç unutmadım bu tanımlamayı. hiç unutmadım o kadının bakışlarını...