ilk defa uçağa binmek

daha kalkarken olan kulak zarlarımın fırtlama hissi ile kalbimi inek tepmiş gibi olması sonucu "dur ulan kaptan, incem ben" diye haykırmama ramak kalmış olup, uçağın yana yatıp kanadının her yukarı kalkışında böyle sol koluma doğru uyuşmanın yayılması bir olmuştur.
yerli yersiz çalan her "doing" sesi ile düştüğümüzü sanıp bir sürü bonus 3,5 puan topladıktan sonra inişe yakın türbülansa da girince hazır gök yüzünde bu kadar yükselmişken bari burda ruhu da teslim edivereyim dedirten yusuflardan yusuf beğendiren andır.