her şeye alışılır da ölüme nasıl alışılır bilmiyorum. için acır, kanar nefes alamazsın da çevrende ki herkesten aynı sözü duyarsın "buda geçicek buna da alışıcaksın". peki ama nasıl ? bir hayatın yok oluşuna nasıl alışır insan, bugün beni öldüren bir şeye yarın nasıl alışmış olabilirim? belki bir sevgiliden ayrılmaya alışırsın, belki hayatın seni hayallerinden çok farklı yerlere sürüklemesine alışır bunu kabullenirsin ama ölüme nasıl alışcaksın ki? bu acıya nasıl alışılır bilmiyorum. alışılıyor, yoksa nasıl yaşar nasıl hayatına devam eder insan. olması gereken o alışmak diyorlar da nasıl olcak ben bilmiyorum. bu bir ayrılık acısı değil ki önce bunalımı sonra da alışma evresi olsun. öyle bir acı değil bu ve alışmak denen o şeyin sadece ölüme sökmediğini düşünüyorum.