Çok ama boş konuşan,ortada kalmaktan öteye gidememiş,hatta hiçbirşey olamamışları bundan daha güzel anlatan enfes bir şiirdir.
Hayatımın en buhranlı döneminde etrafımdakileri tek tek ayıklarken ve üzerime yapışanlardan silkinmeye çalışırken tanıştığım bu diziler için Cemal Süreya'ya şükran borçluyum.
