asker çocuğu olmak

Özellikle doğuda bulunanlara 'çarşıya çıktığında babanın mesleğini söyleme' diye tembih edilen çocuktur.Devletin her imkanını kullandıkları söylenir,ancak tek farkı cebindeki askeri karttır,bu da kendisine en fazla indirimli saç traşı kazandırır.Ailesi hangi evde bile oturacağını seçemez,kendisi ise edineceği arkadaşlarını.Ne varsa onunla yetinmek durumundadır.Bazen bir dağın başında yalnızlıktan bahçedeki hayvanlarla konuşur.En az üç yılda bir okulunu sosyal çevresini değiştirmek zorunda kalır.Çoğunun yaşıtları haftasonu buluşup sinemaya,tiyatroya,parka bahçeye giderken o bazen dışarı çıkmasının yasak olduğu anons edilen durumlarda babası eve sağ dönsün diye dua eder.Babası evde gölge gibidir,çoğu akşam onunla oynayamadan uyur.Bazen günde belki 10-15 defa elektiriği kesilen bir evde ders çaışmaya çaışır,asker abiler ise en iyi arkadaşıdır.
Torpil tüm bunların neresindedir anlamaya çalışır.