yalnızlık

havada hasret, özlem ve derin bir korku.. ay gökyüzüne küsmüş, yıldızlar öksüz, geceler yalnız ve dipsiz, öyle bir korku ki bu; hava karardığında yeri göğü ışıl ışıl parlatan, eşi benzeri bulunmayan, aydınlığın abidesi olan o şaşalı ay bile perdesini çekmiş usulca, içten içe ağlıyor. nedenmi çünkü çünkü sen yoksun be gülüm sen yoksunnn... ay ışıksız, gündüz güneşsiz ve ben sensiz... (seloojann)