yazarın evvelden okuduğum diğer kitabı amat'a nazaran beni daha çok kendine çekmiş ve okumuş olmaktan mutluluk duyduğum eseri. puslu kıtalar atlası'nı henüz temin edip okuyamadım. fakat bu kitap onu da keşfetmem adına fikrimi şiddetli bir şekilde tetiklemiş oldu.
eser; musiki ve mevleviliğe ait terimler ve tanımlamalarıyla, cımbızla çekilip alıntılanabilecek aforizmaları, döneme ait insan manzaralarının fevkalade tasvirlerinin yanında, kurgusu ve olayların akışıyla sayfalara daha da sağlam bağlıyor okuru. bu bağlanmışlık içinde sona doğru ilerlerken ve finalin gelmiş olmasına hafiften üzülürken kötülenemeyecek bir son ile de nihayete eriyor kitap.
--spoiler--
belkide susmak gerçeği anlamanın tek yoluydu.
--spoiler--
