sona yaklaştıkça, bitmesin diye günde 3 defa 2 sayfa okuduğum kitaptı bu. aslı ingilizce olduğundan türkçe çeviride bazı bize özgü hatalara rastlayıp, çok da üzerinde durmamaya çalışmıştım. misal,
asya'nın annesine teyzesi demesi durumu zehranın da buna ses çıkarmaması sonunda açığa kavuşuyor (annesi, teyzesi, annesi, teyzesi..) halbuki babanın kardeşine biz hala diyoruz, ama ingilizce bu iki şey için de aynı lafı kullandığından (bkz: aunt) bir aksaklık oluşuyor.
ermeni soy kırımı için yazdıklarınınsa sonuna kadar arkasşındayım; çünkü bir türk gibi değil, romanın yazarı olarak oluşturduğu karakterleri konuşturmuş, onu düşündürtmüştür. roman karakterleri yazardan bağımsızdır, onlar oluşturulduktan sonra yazara kalan konuşulan ve düşünülenleri yazmaktır...
