keşke şu anda orta yaşlarında ve hayatta olsa da televizyonda sinemada oyuncuyum diye geçinenleri sıraya dizip oyunculuyla dövse dediğim 'usta' dır.
filimlerinde , o ağlarken siz de ağlarsınız,o iç çekince siz de iç çekersiniz, o bir sigara yakınca siz de yakarsınız, o rakı masasındaysa sizin de iki tek atasınız gelir. el değmememiş katıksız ama kimseyi incitmeyen sokak ağzı ve bir istanbul bey efendisi kıvamında takım elbisesi ve kravatı...
filmlerini izlerken konuşmasına bile gerek olmadığını düşündüğüm şahane insan. konuşmasın , istanbul'a şöyle kederli bi bakıp iç geçirsin yeter...
oyunculuk üzerine bir ülke olsaydı emin olun o mutlaka kral olurdu... o rol yapmazdı yaşardı...
gel gör ki böyle büyük bir usta için -hadi oyunculuğunu da geçtim böyle harika bir insan için- girilen sadece 70 entry bizim onu ne kadar hak etmediğimizin ispatı olsa gerek...
(bkz: nurların içinde yatsın)
--spoiler--
sevgimizin bir tanesiydin müjgan...
saçları sırtına kadar sırma sırma dökülür, elleri ufacık, gözleri dört defa lacivertti...
ve de her ne hikmetse o da bana gönüllüydü.
öyle bir sevdim ki müjganı, dünyamı şaşırdım, haddimi bilemedim, evleniriz gibi geldi bana.
evimiz, yuvamız olur, ışığımız yanar, fakir soframız kurulur gibi geldi.
sahil bahçesinde gazoz içerekten gizli gizli mal-ü hülya kurardık. sonrada çarşılara giderdik.
eşya beğenirdik elden düşme; aynalı konsolumuz topuzlu karyolamız bile olacaktı.
müjganın her an her bi daim yanında olacaktım ama olmadı gitti.
nereye mi ?
paraya gitti abicim paraya!
--spoiler-- *
