dünyada başka bir ülkeye özenme eğilimine en yatkın ülke ne yazık ki türkiye dir. adamların taneyle alabildikleri mevyeyi biz kiloyla alır yeriz, gene de onların standartları onların bilmemnesi diye kıvranırız. namus, onur, haysiyet gibi duygulardan yoksun insanlara özenir, bunlardan yoksun her türlü giyim kuşam şeklini hal davranışı düşünceyi fikri alırız. binlerce yıllık edebiyatımız vardır; fakat lisede çocuklara batı etkisinde kalmış türk edebiyatı okutulur. o çocuklar gazaliyi fuzuliyi bilmezler. mesneviyi okumazlar. ama ilk türk romanını öğrenirler. ilk psikolojik romanı ilk denemeyi vs... ülkemiz binlerce yıllık osmanlı kültürünün 70 80 yılda nasıl yok olduğuna tanık olmuştur. bunun farkında olmayan bir gençlikten, batıya özenti dışında ne beklenebilir ki? acı verici öyle çok şey vardır ki bu ülkede, gençlerin ne b*k yediğinin aslında şimdilik pek de bir önemi yoktur.
