pek enteresan bir lars von trier filmidir. yönetmenin daha sonra çektiği filmlerden hem bir hayli farklıdır, hem de enteresan görselliğiyle en azından tuhaflık bakımından benzerdir. filmdeki dış ses alemin en yaratıcı dış sesidir, olaya müdahil olmayan, sanki durum hipnozmuşcasına konuşan bir dış ses. sesteki o soğuk ve kararlı ton sarsarak geçer içinizden. ayrıca film esas itabariyle siyah beyazdır. ancak bahsettiğimiz tuhaf lars von trier görselliği sebebiyle yer yer bazı objeler renklendirilir. yani bütün bir kare değil de, sadece kan, sadece kadının yüzü vs. bayağı uğraştım şahsen acaba ne olunca renklendiriyor, nerelerde siyah beyaz bırakıyor anlayayım diye ama tutarlı bir teori geliştiremedim ne yazık ki.
çok etkileyicidir, çok değişiktir ama yine de yönetmenin en iyi filmi değildir. diğer filmlerde (bkz: dogville) ve (bkz: manderlay) tavan yapmış sembolizm bu filmde o kadar yoktur. daha doğrudan verir mesajları... tavsiye edilir.
