"punk" gibi bir kültür olma yolunda; ama çok daha yoz, çok daha dayanaksız bi kültür.
fakir görünmek isteyen zengin bebelerinin bildikleri tek müzik tarzı... ben bilmiyorum mesela, hiç işitmedim; isis diye bi grup varmış, böyle progresif filan takılıyormuş, ben hiç dinlemedim. mastodon diye bi grup daha varmış, southern rockçı kılıklı adamlardan oluşan bi grupmuş, en iyi metal grubuymuş, duymadım... bi de son yıllarda sun o))) ve baroness gibi şeyler çıkmışlar ama bilmiyorum ben. ben (üstteki gibi yalnızca madden değil bazen madden bazen zihnen) fakir ama zengin görünmek isteyen bi varoş çocuğu olarak, müzik tahsilimi babamın beni sabahın yedisinden gecenin onbirine dek oturttuğu dükkânda kıbrıs radyo kanallarından michael jackson, madonna şarkıları dinleyerek yaptım, şimdilerde britney spears dinliyorum, lady gaga'ya tapıyorum, miley cyrus'u ya da gabriella cilmi'yi yiyesim geliyor. pitbull, akon filan var ya abi, "ipodum"da her şarkıları var bu adamların. bi ara 50 cent'e takmıştım kafayı, ama ondan başkası da pekala kral olabilir, neden olmasın yani, mesela sean paul, bi klibinde beyonce'la (bu karıya biyonse diyenler var ya bi de, ingilizce biliyolarmış gibi) ne güzel şeyler yapmıştı; müzikle ilgili entrylerime bakarsanız, anlarsınız zaten... neyse. ben bu metal dinleyen adamları anlamıyorum kısacası... artistlik yapmak için korku filmi seyretmek gibi bir şey... sırf "aa, bak, satanizmi normal görüyo adam," dedirtmek için "nickname"de satanik/ezoterik ögelere yer vermek gibi bi şey... "stairway to heaven"ın fıstık gibi düzü varken, çevirip çevirip tersinden dinlemek gibi bi şey. ürkütücü kısaca, hem de saçma. bi anlam veremiyorum. bi de belki biliyorsunuzdur, bunun başka türleri de var - metalden bahsetmiyorum, metalin alet olduğu ruh durumundan bahsediyorum. farklılık sıradanlığındaki sıradan farklılığın sıradanlığı burada mevzu-i bahis, "çaktın mı"? başka türleri var, derken, (mesela) pink floyd'u kastettim. bu grubu herkes bilmek, sevmek ve dinlemek zorunda (mesela) ve gerek zihnen gerek madden ("hem... hem..." değil) her tür insanoğluna hitap ediyor pink floyd meselesi. ben onları da dinlemedim, onun için tam olarak bunun neden böyle olduğunu bilmiyorum ama bir kere toplumbilim dersinde böyle "çok entelim," havalarındaki bir kız pink floyd'u bilmediğini söylemişti, ve eklemişti: "ya süper bi grupmuş, yabancı müzikle ilgilendiğim halde neden bu grubu bilmediğimi anlayamadım," demişti. istediğiniz şekilde niteleyebilirsiniz, bu her derse elinde bir kitapla gelen kızın "durum"unu (ne çok seviyorsunuz bu kelimeyi, di mi metalciler?). her neyse, kızın her derse aynı kitapla geldiğini fark etmem bi seneyi aldı (benim bu "durum"umu da istediğiniz kelimelerle niteleyebilirsiniz), cemal süreya'nın şiirleri kızın elinden düşmüyordu, üzüldüm haline. açıkçası cemal süreya'nın hiçbir şiirini de okumuş değilim, okumayı da düşünmüyorum ama yine de üzüldüm. bi de "yabancı müzik" meselesi var; kulağa familiar gelen, "hoş" gelen bir şeyin "yabancı" olması mümkün mü? sanmıyorum, ama metal bana yabancı geliyor, gerçi hiç dinlemedim, tarzım da değil ama yabancı geliyor bana, tıpkı pink floyd, beatles, queen gibi. böyle.
