sonuçlarını düşünmeden hareket eden insanların kaçınılmaz sonlarında kendini bulduğunda yerde dizlerinden akan kanları silmek için avuçlarını açtığında ellerinde sahte ellerden ve koskocaman bir boşluktan başka bir şey bulamayacak şekilde bir sabah nasıl uyanır? nedir onu bu hale getiren? nasıl binbir umut ölür? gün gün ölse binbir gün yapmaz mı? biz binbir gün yaşadık mı? yaşadık.. biz onunla 2190 gün yaşadık. eksiğiyle fazlasıyla 2190 gün.. tek tek saysak, tek tek hatırlasak ve tek tek unutsak sonra.. Tanrım, bu yazdığım kelimeler düşmese parmaklarımdan, kalbimde bu ağrı olmasa adını her andığımda, geleceğine dair böyle derin endişeler taşımasam.. keşke her şey.. her şey farklı olsa..
