bugün
- gecenin şarkısı9
- üstteki yazarın yaşını tahmin etmek14
- sözlük niye bu kadar sessiz8
- taktik verin10
- maca sekiz10
- muharrem ince'nin diyanet kapatılsın mı anketi10
- tc'yi atatürk değil ingiliz ve yahudiler kurmuştur26
- türklerin ingilizce konuşamama nedenleri32
- her türk vatandaşına türkiye gezisi12
- mühendis erkeklerin genel özellikleri16
- en obez özelliğiniz19
- türklerin çok kolay devlet kurması17
- avrupanın zenginliğini hırsızlığa borçlu olması15
- sizi cuma saflarında göremedim sözlük10
- akp chp yakınlaşması15
- çocuğunuzu özel okulda okutur musunuz18
- risale i nur21
- burda senin paran gecmez diyen delikanli kiz11
- en çok yaşamak istenilen şehir10
- beni özlediniz mi10
- selahattin demirtaş13
- temiz oje sürmek8
- icardi190518
- arda güler11
- iki adım atınca kan ter içinde kalmak10
- allaha küfür etmek10
- türklerden adam çıkmaması17
- bir müslüman olarak filistin benim meselem değil36
- bir gün önce tanışılan kızın yazlığa davet etmesi14
- ruh varsa neden görünmüyor13
- anın görüntüsü10
- sevdiğiniz sözlük yazarları17
- uludağsözlük'ün ölmesi ve gömmeyi unutmaları10
- selahattin demirtaş'ın 42 yıl hapis cezası alması12
- okula bikiniyle gelen kız9
- sözlükteki erkek nüfusu9
- filistin'in türklere ihanetleri sıralı tam liste24
- üstteki yazarla nereye gitmek isterdin8
- mesajın altlarda kalmış kusura bakma diyen kadın10
- arkadaşlar bu alınır mı8
- buluşunca sürekli derslerden konuşan erkek8
- bu başlıkta konya'yı övüyoruz16
- yemek yemeyi sevmeyen insan8
- ileride evleneceğiniz kişi şuan ne yapıyor9
- nişanlı kalmanın saçma olması12
- tayyip erdoğan'ın israil anadolu'ya girecek demesi21
- 15 mayıs 2024 türkiye japonya voleybol maçı13
- karşı cinse giyim önerileri16
- iyi bir insan olmak için ne yapmam lazım15
- mauro icardi'nin karısı8
HER KÖŞE BAŞINDA YENi BiR UMUT, YENi BiR AŞK VAR LAKiN, TÜM KÖŞE BAŞLARINI TUTMUŞLAR.
Küçükken oynadığımız köşe kapmaca diye bir oyun vardı. ufak tefek olmama rağmen çok iyi oynar, bir o köşeye, bir bu köşeye uçarcasına geçişler yapardım. Hasbelkader ortaya geçtiğim de, hemen bir köşeye kapak atardım. bünye hızlı, refleksler kuvvetliydi.
sonra ne olduysa büyüdüm. gerçek hayatın çocukluk oyunları gibi olmadığını anladım. çünkü tüm köşe başları tutulmuştu ve ben ortada sıçan gibi bir o köşeye bir bu köşeye seyirtirken, köşe başı sahipleri gülüyorl, tuttukları köşebaşlarından kıpırdamıyorlardı. arada sırada popoma darbe de almıyor değildim. daha da bir hoşlarına gidiyordu. nefessiz kalanlar, katılanlar oldu gülmekten. bir köşe başı açılsa tanıdık, yok yok dayı gerekiyordu. birileri köşe başlarını tutarken, ben hep baktım. güçlü dediğim refleksler zamanla zayıfladı. hızlı bünyem ağırlaştı. sadece üzülmek geldi elimden. üzülüp hiç köşe başı yokmuş gibi ağlamak...
sonra ıslak gözlerle bakarken bir şey farkettim. ben de köşe başı kapacak enerji vardı aslında ama, cesaret yoktu. güç vardı ama, hareketlenme yoktu. kendime üzülmekten kendimi tanımaya fırsatım olmamıştı. heba ettiğim onca sene sonunda neler yapabileceğini bilen ama, bunları yapmaktan hala korkar olduğumu farkettim. bu beni daha da üzdü daha da kalın bir kabuk yarattım. bir gün kırılacağını bekledim ama, benim tarafımdan değil. şans denen piyangonun bana güleceğini hayal ederek. işte o zaman küçükken hep hayal kurduğumu, bu hayallerin beni mutlu ettiğini ve hayal etmeyi bırakamadığım için gerçek hayatla herkesin yolun yarısı dediği yaşta tanıştığımı da farkettim. geç olduğunu düşünüyorum şimdi de. gene hayallerim var.işime aramayan ama, kısa süreli mutluluk garantisi olan.
isteyene sudan ucuza veririm. güzel kızlara bir öpücük, delikanlılara dostça bir kelama...
Küçükken oynadığımız köşe kapmaca diye bir oyun vardı. ufak tefek olmama rağmen çok iyi oynar, bir o köşeye, bir bu köşeye uçarcasına geçişler yapardım. Hasbelkader ortaya geçtiğim de, hemen bir köşeye kapak atardım. bünye hızlı, refleksler kuvvetliydi.
sonra ne olduysa büyüdüm. gerçek hayatın çocukluk oyunları gibi olmadığını anladım. çünkü tüm köşe başları tutulmuştu ve ben ortada sıçan gibi bir o köşeye bir bu köşeye seyirtirken, köşe başı sahipleri gülüyorl, tuttukları köşebaşlarından kıpırdamıyorlardı. arada sırada popoma darbe de almıyor değildim. daha da bir hoşlarına gidiyordu. nefessiz kalanlar, katılanlar oldu gülmekten. bir köşe başı açılsa tanıdık, yok yok dayı gerekiyordu. birileri köşe başlarını tutarken, ben hep baktım. güçlü dediğim refleksler zamanla zayıfladı. hızlı bünyem ağırlaştı. sadece üzülmek geldi elimden. üzülüp hiç köşe başı yokmuş gibi ağlamak...
sonra ıslak gözlerle bakarken bir şey farkettim. ben de köşe başı kapacak enerji vardı aslında ama, cesaret yoktu. güç vardı ama, hareketlenme yoktu. kendime üzülmekten kendimi tanımaya fırsatım olmamıştı. heba ettiğim onca sene sonunda neler yapabileceğini bilen ama, bunları yapmaktan hala korkar olduğumu farkettim. bu beni daha da üzdü daha da kalın bir kabuk yarattım. bir gün kırılacağını bekledim ama, benim tarafımdan değil. şans denen piyangonun bana güleceğini hayal ederek. işte o zaman küçükken hep hayal kurduğumu, bu hayallerin beni mutlu ettiğini ve hayal etmeyi bırakamadığım için gerçek hayatla herkesin yolun yarısı dediği yaşta tanıştığımı da farkettim. geç olduğunu düşünüyorum şimdi de. gene hayallerim var.işime aramayan ama, kısa süreli mutluluk garantisi olan.
isteyene sudan ucuza veririm. güzel kızlara bir öpücük, delikanlılara dostça bir kelama...
güncel Önemli Başlıklar