şu sıralar hasretine daha bir düştüğüm canım memleketimdir
anadolunun ortasındayken daha fazla anılandır. farklıdır birçok yerden. başka yere gitmeden anlaşılamayacak kadar. rahattır, ferahtır, kasvetten uzaktır sokakları, sevimlidir, sevilesidir hoş sohbettir insanları.
küçüktür, kimi zaman sıkıcı. hep aynı yerlere çıkar sokaklar, aynı mekanlardır gidilecek yerler. ama özlenir işte, çeken bişey vardır, özlenir.
ve ben çok özledim. yarım saatte dolaşılabilen memleketimi. kasaplararasının kokusunu, köşeyi dönünce roma pastanesinin taze pastalarını, her dükkanda sohbet edecek birilerini bulmayı, istasyon caddesini ** , cadde sonundaki emirgan çay bahçesine her yalnız gidişimde yanıma gelip oturacak, beni orada yalnızlığımdan kurtaracak birilerinin karşıma çıkmasını özledim. **
