arkadaş kelimesi tam türkçe bir kelime olmakla beraber orta asya'dan günümüze gelmiştir.
kelimenin bulunma süreci ise kendisini tanımlamaktadır:
orta asya da savaşan türklerin en büyük stratejilerinden birisi de, bireysel olarak bir savaşçının bir taşı kendisine dayanma aracı olarak kullanmasıydı; fakat artık çölleşen ve düzlükleşen arazinin arttığı coğrafyaya gelindikten sonra dayanma aracı olarak savaşçılar bu işlevi birbilerini kullanarak gidermişlerdir. ve artık bu taş olan diğer savaşçılar olmuştur
ve bu kavram (eski türkçe de "taş = daş" ise arka-daş) artık kendisini "hey sen, sen benim arkadaşımsın" ya da "bu manevrada benim arkadaşım olur musun?, "benim en iyi arkadaşım sensin" cümlelerinde yer bulmuştur.